36050 skanuj0028

Zastosowanie kliniczne protez, ortoz i środków pomocniczych

Rycina 8.17. Wkładki silikonowe (Streifeneder)    Rycina, 8.18. Wkładki i osłony: A. Wkładka

mięcfzypaf.cowa; B. Osłona palucha; C. Osłona na palec młotowaty; D. Podkładka śródstopna

wych, rannych pantofli itp. Jedyny wyjątek stanowią wkładki wyrównujące skrócenie, które są użyteczne praktycznie w każdym rodzaju obuwia.

Do wkładek można też zaliczyć elementy korekcyjne lub odciążające, takie jak: kliny międzypalcowe, wałki, poduszki, krążki na podeszwową część stopy lub grzbiet palców itp. (ryc. 8.18).

W powyższym opisie pominięto wkładki o działaniu higienicznym, ocieplające, amortyzujące i z wielopunktowym uciskiem o typie akupresury, ponieważ nie mają one większego znaczenia w ortotyce.

Pomoce pionizacyjne i lokomocyjne

Bogumił Przeździak, Wiesława Nyka

Pionizacja jest jedną z procedur kinezyterapeutycznych. Pojęciem tym przyjęło się określać przejście z pozycji horyzontalnej do pionowej z zachowaniem wszelkich mechanizmów adaptacyjnych.

Rozróżnia się pionizację czynną, kiedy, pacjent łeżący przyjmuje pozycję pionową o własnych siłach, oraz pionizację bierną, kiedy chory jest pionizowany z wykorzystaniem urządzeń, z pomocą fizjoterapeuty lub innej osoby. Najprostszym przykładem częściowej pionizacji jest siadanie na łóżku z opuszczonymi nogami. Do tego typu pionizacji wykorzystuje się mechanizmy sterujące łóżek, podparcie chorego zrolowanym kocem lub poduszkami. Kiedy chory przyjmie pozycję siedzącą, stopy powinny się opierać na podłodze. Dalszy etap pionizacji może się odbywać samodzielnie lub biernie (pacjer: korzysta z pomocy podnośników mechanicznych lub z pomocy innej osofc_; .

Odrębnym zagadnieniem jest pionizowanie chorych, którzy z powoo j przewlekłych zaburzeń nie są w stanie stanąć o własnych siłach. Przykładem mcze być para-plegia wynikająca z uszkodzenia rdzenia kręgowegp. .U tych osób pozyc a pionowa pozwala na wykorzystanie siły grawitacji do uzyskania prawidłowego nacisku osiowego w kościach długich i docisku powierzchni stawów. U dzieci pozy: a ta wspomaga wzrost kości, wpływa korzystnie na rozwój psychiczny oraz waru"«-.je poste: rozwoju ruchowego. W każdym wieku pionizacja poprawia funkcje p'oewodu pokarmowego, krążenia obwodowego, pęcherza moczowego i dróg moczowych.

Zaburzenia sprawności chodu ograniczają samodzielność pacjenta i "ogą wyn ■ kać ze zmian inwolucyjnych, występujących u osób w podeszłym w e¹ j, choróc błędnika, chorób demielinizacyjnych i innych schorzeń ośrodkowego u!<'eo j nerwowego. Pewne etapy rehabilitacji wymagają stopniowej pionizacji oraz za::osowar = urządzeń jako postępowania wstępnego do nauki chodzenia. Także co-aniczen e aktywności ruchowej, spowodowane koniecznością długotrwałego c*zebywar 5