5. Świat cały śpi spokojnie... — bezimienna piosenka powstała w latach I wojny światowej, śpiewana była i w czasie II przez żołnierzy naszych na wszystkich frontach.
6. Oto dziś dzień krwi i chwały... — Warszawianka, słowa francuskiego autora C. Delevigne’a przełożył Karol Sienkiewicz, a melodię napisał Karol Kurpiński. Wykonana po raz pierwszy 5 IV 1831 r. na scenie Teatru Narodowego w Warszawie, stała się hymnem powstania listopadowego i pieśnią rewolucyjną całego narodu.
7. Hej chłopcy, bagnet na broń... — piosenka okupacyjna walczącej Warszawy. Powstała w szeregach Armii Krajowej, napisana przez jej żołnierza, Krystynę Krahelską (pseud. Danuta). Wydrukowana w sierpniu 1943 r. w konspiracyjnym dwutygodniku „Bądź gotów” w szybkim czasie stała się piosenką wszystkich oddziałów partyzanckich.
8. Dorota — jest również piosenką walczącej Warszawy, związaną ściśle ze Szkołą Podchorążych Rezerwy Piechoty Szarych Szeregów „Agrikola”. Napisana przez jednego z jej słuchaczy, Jerzego Dargiela (pseud. Juda), powstała prawdopodobnie w początku 1944 r. (Zob. Tadeusz Szewera: Niech wiatr ją poniesie, 1970, s. 489).
9. Czerwone maki na Monte Cassino — piosenka ta powstawała na gorąco, jeszcze w trakcie toczącej się bitwy, w nocy z 17 na 18 maja 1944. Autorem słów jest Feliks Konarski, melodii — Alfred Schiitz. (Zob. jak wyżej, s. 581.)
10. Spoza gór i rzek... — piosenka związana jest nierozerwalnie z Pierwszym Korpusem Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, który uznał ją za swój hymn. Prawykonanie odbyło się 15 X 1943 r. Autorem słów jest Adam Ważyk, muzyki Aleksander Barchacz.
ŻOŁNIERZ DROGĄ MASZEROWAŁ...
23.
1. Jeszcze Polska nie umarła kiedy my żyjemy.
Co nam obca moc wydarła szablą odbijemy.
Tak brzmi pierwotna wersja legionowej piosenki, zwanej Mazurkiem Dąbrowskiego, do której słowa napisał Józef Wybicki w 1797 r.
2. Patrz Kościuszko na nas z nieba
Jak w krwi wrogów będziem brodzić twego miecza nam potrzeba by ojczyznę oswobodzić.
Autorem pieśni, zwanej Polonezem Kościuszki, jest Raj-nold Suchodolski, poeta, uczestnik powstania listopadowego. Pieśń powstała około 1831 r.
3. Hej strzelcy wraz nad nami Orzeł Biały a przeciw nam śmiertelny stoi wróg.
Pieśń napisana została podczas powstania styczniowego. Autorem słów jest Władysław Ludwik Anczyc.
4. O mój rozmarynie rozwijaj się o mój rozmarynie rozwijaj się,
pójdę do dziewczyny, pójdę do jedynej zapytam się,
pójdę do dziewczyny, pójdę do jedynej, zapytam się.
Pieśń popularna w czasie I wojny światowej. Nieznany autor przerobił ją z piosenki ludowej.
5. Jak to na wojence ładnie [bis] kiedy ułan z konia spadnie, [bis]
Koledzy go nie żałują [bis] tylko końmi go tratują, [bis]
Autorem tekstu jest Ernest Buława, czyli Władysław Tarnowski, napisał ją w okresie powstania styczniowego.
119