43049 Słownik Polsko Norweski2

pojechać 144 pole

skjonne; ~ za żonę gifte seg (om mann).

pojechać v. dra, kjore, reise; ~ do Norwegii reise til Norge. pojednajć v. forsone; ~nie n. forsoning; ~wczy adj. forsonlig. pojedyncz|y adj. enkel; liczba ~a gram. entall.

pojedynek m. duell; ~kować się v. duellere.

pojedynczy adj. se pojedynczy, pojemnik m. beholder. pojemjność/. kapasitet, volum; ~ny adj. romslig, rommelig. pojęci|e n. begrep; oppfatning, anelse, forstóelse; nowe ~e nytt begrep; nie do ~a ubegripelig. pojętjność/. rask oppfatning, lćerenemhet; ~ny adj. 1 terenem, pojmać v. fangę, gripe. pojmować v. se pojąć, pojutrze adv. i overmorgen. pokala ć v. (zbezcześcić) vanhellige, bespotte; ~nie n. vanhelligelse, skjending. pokarm m. na?ring, fode. pokaz m. fremvisning, forestilling; ~(yw)ać v. vise, fremvise; ~ać się vise seg.

pokaźn y adj. anselig, betydelig;

~a suma betydelig sum. pokątny adj. (potajemny) hemmelig, (nielegalny) illegal. poker m. poker.

pokład m. geol. lag; mar. dekk; ~ dolny underdekk; ~ górny overdekk.

pokłon m. bukk, neie; ~ić się v. bukke, neie.

pokłócić się v. trette, kjekle. pokochać v. komme til ó elske. pokojowy adj. fredelig, mboxfreds-; stue-; traktat ~ fredsavtale.

pokojówka f. stuepike, hushjelp. pokolenie n. generasjon, slektledd. pokon(yw)ać v. beseire, overvinne, seire over.

pokor|a/. ydmykhet; ~nieć v. ydmyke; ~ny adj. ydmyk, aerbodig. pokos m. skar. pokost m. ferniss. pokój m. vaerelse, rom; poi. fred; (spokój) fred, ro; ~ sublokatorski hybel.

pokrewieństwo n. slektskap. pokrowiec m. varetrekk, futteral, etui.

pokrycie n. dekning; dekke. pokryć v. dekke; belegge. pokrywa/. lokk. pokrywać v. dekke; belegge. pokrywka f. lokk. pokrzepiić u. forfriske, styrke; ~ić się styrke seg; ~enie n. forfriskning.

pokrzykiwać v. ropę, skrike. pokrzywa/, bot. bren(ne)nesle. pokusa/ fristelse. pokut a/, relig. bot, straff; ~nica/. botferdig kvinne; ~nik m. botferdig mann; ~ować v. relig. gjore bot; (cierpieć) lide; (pod przymusem) sonę. pokwitowa ć v. kvittere; ^nie n. kvittering. polać t\ vanne.

Polak m. polakk. polan(k)a/. lysning i skog. polarnik m. polarforsker. polarn y adj. polar, polar-; koło ~e polarsirkel; noc ~a połamatt; zorza ~a polarlys; lis ~y polarrev. polary|zacja/. Jys. polarisasjon; ~zować v. polarisere. polder m. geogr. polder. pole n. agr. a ker, mark; felt; fys. felt;

mat. areał; sport felt; ~ minowe minefelt; ~ magnetyczne magnetisk felt; ~ karne straffefelt. polec v. do, falle (i krig). polejcać v. anbefale; ~cenie n. anbefaling; oppdrag; ~cić v. anbefale; ~cony adj. anbefalt; (list) rekommandert. polegać v. stole pa. polegnąć v. se polec, polemiczny adj. polemisk; ~ka/. polemikk; ~sta m. polemiker. polepsz|ać v. forbedre; ~anie n. se polepszenie. ~enie n. forbedring;

yć v. forbedre. polewa /. glasur. polewać v. vanne. polewka/, suppe; velling. polędwica/, morbrad. poli|cja/. politi; ~cjant m. politibetjent, politimann; ~cyjny adj. politi-.

policzek m. kinn; (zniewaga) fomaermelse, ydmykelse, orefik. policzyć v. telle; regne. poligamia/, polygami. poliglota m. polyglott, som taler mange sprók. poliklinika/, poliklinikk. Polinezja/, geogr. Polynesia. polip m. med. polypp; zoo/, koralldyr. polisa/, polisę; ~ ubezpieczeniowa forsikringspolise. politechnika/, polyteknikk, teknisk hoyskole. politowanie n. medlidenhet. politura/, politur. polity|czny adj. politisk; ~k m. politiker; ~ka f. politikk.

Polka/, polakk (kvinne). polka/, polka (dans). poln|y adj. mark-, źker-, eng-;

konik —y gresshoppe; mysz ~a markmus.

Polonia/. utenlandspolakker. polot m. inspirasjon, andrikhet. polowa|ć v. jakte; ~nie n. jakt. Polska f. Polen; Rzeczpospolita Polska Republikken Polen. polski adj. polsk; język ~ polsk sprók.

polskość /. polskhet. polszczy|ć v. polonisere; ~zna/. det polske spraket. polubić v. fa til k like. polucja/. med. pollusjon. połącz enie n. forbindelse; ~ ytv. forbinde.

połknąć v. svelge, sluke. poło|wa/. halvdel, halvparten; (środek) midtpunkt; w —wie drogi halweis. połowica f. hustru, kone. położenie n. beliggenhet, stilling; situasjon; ~ miasta byens beliggenhet; trudne ~ vanskelig situasjon

położna /. jordmor. położnica/. barselkvinne. położni|ctwo n. med. obstetrikk; ~k m. obstetriker, fodselslege. położony adj. beliggende. położyć v. legge; ~ się legge seg. połóg m. barselseng, (poród) forlosning.

połów m. fangst, (łowienie) fiskeri. południe n. middag, klokken 12.00; geogr. syd, sor. południk m. geogr. & astr. meridian.

południow|y adj. sorlig, syd-; middags-; pora ~a middagstid. poł knąć, --ykać v. svelge, sluke. połysk m. glans; ~iwać v. strale, glanse, skinne. pomada/, pomadę.