49157 Image0055

Jeśli ten dokument jest prawdziwy, to... ówczesny dyrektor CIA, Allen Dulles, był zaangażowany w opracowanie i zatwierdzenie wspólnie z pozostałymi członkami MJ-12 sekretnej „dyrektywy zabójstwa".

ce z przecieku ściśle tajne pismo skierowane do CIA nigdy nie zostało oficjalnie potwierdzone (jego autentyczność określono na poziomie od średniego do wysokiego²^), to jednak nie ma wątpliwości co do prawdziwości NSAM-u nr 271,²⁶ który wyraźnie dowodzi, że Kennedy zdecydował się na współpracę z ZSRR w „sprawach dotyczących przestrzeni kosmicznej”. Jeśli Kennedy obawiał się przyszłego konfliktu ze Związkiem Radzieckim i/lub z pozaziemskimi formami życia, to podzielenie się tajnymi aktami dotyczącymi UFO stanowiło zrozumiałe posunięcie w celu wdrożenia przedstawionych w tym NSAM-ie działań.

NSAM nr 271 i towarzyszące mu ściśle tajne pismo skierowane 12 listopada 1963 roku do dyrektora CLA są dowodami na to, że Kennedy ściśle łączył współpracę z ZSRR w „sprawach dotyczących przestrzeni kosmicznej” z ujawnieniem tajnych informacji na temat UFO. Z nieznanych powodów Kennedy był przekonany, że CIA jest czołową agencją mogącą umożliwić ujawnienie akt dotyczących UFO. To sugeruje, że lotnictwo wojskowe USA (USAF) oraz inne służby wojskowe potajemnie żądały ujawnienia najważniejszych informacji o UFO, które CIA uzyskała za pośrednictwem systemu CIRVIS (Communications Instructions For Reporting Vital Intelligence Sightings - Instrukcja w sprawie przekazywania istotnych informacji wywiadowczych).

Tak więc Kennedy stanął do bezpośredniej konfrontacji z CIA w zakresie kontroli nad tajnymi informacjami dotyczącymi UFO, dążąc do jej przejęcia.

Rozmowa Kennedy'ego z Chruszczowem przez gorącą linię

Kolejny uzyskany z przecieku dokument pokazuje zakres współpracy ze Związkiem Radzieckim w sprawie odtajnienia informacji o UFO, na który Kennedy był przygotowany.

Chodziło o uniknięcie ryzyka pomyłkowego starcia militarnego wywołanego przez UFO. Ten dokument to rzekomo ściśle tajny zapis przechwyconej przez Agencję Bezpieczeństwa Narodowego (National Security Agency; w skrócie NSA) rozmowy prezydenta Kennedyego z radzieckim premierem Nikitą Chruszczowem przeprowadzonej 12 listopada 1963 roku przez „gorącą linię”,²' podczas której omówili oni znaczenie działań odpowiednich grup opracowujących sprawy związane z UFO w celu uniknięcia ryzyka przyszłego konfliktu. Kennedy oświadczył wówczas Chruszczowowi:

Wystąpiłem z inicjatywą, aby nasza agencja NASA wymieniła się informacjami z waszą Akademią Nauk, co, mam nadzieję, rozbudzi wspólną troskę o ten problem i, miejmy nadzieję, pozwoli znaleźć jakieś rozwiązanie.²⁸

Kennedy odnosił się tu do wydanego tego samego dnia, 12 listopada 1963 roku, NSAM-u nr 271. Powiedział Chruszczowowi:

Poleciłem również, aby nasza agencja CIA dostarczyła mi pełną listę fantomowych aspektów i tajnych programów, na podstawie których będę mógł lepiej ocenić sytuację [w odniesieniu do UFO].²⁹

Chociaż ten zapis przechwyconej przez NSA rozmowy nie został jednoznacznie potwierdzony jako prawdziwy (jego autentyczność określono na poziomie od średniego do wysokiego³⁰), współgra on z NSAM-em nr 271 z 12 listopada.

Dodatkowe poszlaki potwierdzające prawdziwość zapisu tej rozmowy znaleźć można w szeregu wywiadów przeprowadzonych w roku 1997 z najstarszym synem Chruszczowa, Siergiejem. Dr Siergiej Chruszczów (obecnie mieszkaniec Stanów Zjednoczonych i profesor na uniwersytecie w Bostonie - przyp. tłum.) powiedział, że po pierwszym odrzuceniu propozycji Kennedyego z 20 września 1963 roku dotyczącej współpracy w zakresie wypraw w kosmos i na Księżyc jego ojciec kilka tygodni później, po jej „ponownym przemyśleniu”, przystał na ofertę Kennedyego/’¹

NSAM nr 271 potwierdza, że Chruszczów zaakceptował ofertę Kennedyego/’² Rozmowa przez gorącą linię dowodzi, że Kennedy i Chruszczów osiągnęli porozumienie w szerokim zakresie tematów dotyczących dzielenia się informacjami na temat UFO i wspólnej eksploracji przestrzeni kosmicznej. Datowanie rozmowy jest spójne z ugodą osiągniętą przez Kennedyego i Chruszczowa. To sprawia, że zapis zarejestrowanej przez NSA rozmowy przeprowadzonej przez gorącą linię staje się wiarygodny.

Projekt dyrektywy zabójstwa autorstwa CIA/MJ-12

Tak więc 12 listopada 1963 roku prezydent John Kennedy osiągnął szeroko zakrojone porozumienie z sowieckim premierem Nikitą Chruszczowem w sprawie połączonych misji kosmicznych i dzielenia się tajnymi informacjami na temat UFO. Wymagało to poinstruowania przez obu przywódców odpowiednich zespołów zajmujących się UFO, by wymieniły się posiadanymi zasobami informacji. Jak już wspominaliśmy, Kennedy dokonał tego za pomocą ściśle tajnego pisma skierowanego do dyrektora CIA, które nakazywało podzielenie się danymi o UFO z NASA i ZSRR. Jego pismo z 12 listopada doręczono Jamesowi Jesusowi Angletonowi.

Będący szefem kontrwywiadu CIA Angleton kontrolował dostęp do najtajniejszych danych o UFO będących w posiadaniu USA i pozostawał w bezpośrednim kontakcie z MJ-12, roboczą grupą zajmującą się UFO w ramach Projektu Badań Specjalnych MJ-12 (MJ-12 Special Studies Project). W odpowiedzi na żądanie Kennedy’ego Angleton posłużył się ściśle tajnym zestawem dyrektyw MJ-12. Jedna z nich, ujawniona w uzyskanym w wyniku przecieku, częściowo nadpalonym ściśle tajnym dokumencie MJ-12 datowanym przez ekspertów sądowych na początek lat 1960., to enigmatyczna dyrektywa zabójstwa, która mówi, że jeśli jakiś wysoko postawiony przedstawiciel Stanów Zjednoczonych nie zechce współpracować z MJ-12, to należy dokonać jego politycznego zabójstwa. Jeśli ten dokument jest prawdziwy, to stanowi jaskrawy dowód na to, że ówczesny dyrektor CIA, Allen Dulles, był zaangażowany w opracowanie i zatwierdzenie wspólnie z pozostałymi członkami MJ-12 sekretnej „dyrektywy zabójstwa”. Dyrektywa ta została później wdrożona przez Angletona w reakcji na polecenie prezydenta Kennedyego z 12 listopada 1963 roku nakazujące CIA ujawnienie tajnych informacji na temat UFO.

O tym nadpalonym dokumencie i jego datowaniu na okres ostatnich miesięcy kadencji Allena Dullesa jako dyrektora CIA była mowa już wcześniej. Był on odpowiedzią Dullesa i pozostałych członków MJ-12 na początkową próbę Kennedyego z 28 czerwca 1961 roku zmuszenia Dullesa do poinfor-

54 • NEXUS

MARZEC-KWIECIEŃ 2010