63266 MT84 12b

Km chłodzony powietrzem mod C1

17 VI38 r. przeprowadzono w Rembertowie strzelania doświadczalne, w których wzięły udział ckm wz. 30. km chłodzony powietrzem na podstawie pojedynczej i km, sprzężony podwójnie.

Najlepsze wyniki na celność i rozrzut uzyskał km chłodzony powietrzem na podstawie pojedynczej.

Dobre wyniki uzyskane podczas prób spowodowały, że Kierownictwo Zaopatrzenia Uzbrojenia zamówiło do dalszych badań trzy egzemplarze km 7.9 C4, w cenie po 16000 zł, które wykonano do 22 XI38 r. Z nieznanych bliżej przyczyn 500 ogniwek do nowych taśm zrobiono dopiero w lutym 1939 r. i zaraz też przystąpiono do badań nad ich przydatnością dla broni pancernej.

Próby wykazały, iż mimo 50-krotnego użycia każdego ogniwka nie nastąpiły żadne uszkodzenia. Ogniwka te, wraz z nabojami, poddano także 5-godzinnym wstrząsom, które imitowały w sposób zwielokrotniony jazdę czołgu w trudnych warunkach terenowych. I w tym przypadku nie stwierdzono żadnych uszkodzeń naboi czy ogniwek. Również badania samego km 7,9 C4 wypadły pomyślnie.

Są to ostatnie informacje dotyczące karabinów maszynowych typu C i nie wiadomo jakie były dalsze losy tej broni. Można jednak przypuszczać, iż prace nad nią były prowadzone do ostatnich dni pokoju.

Karabin maszynowy chłodzony powietrzem był bronią działającą na zasadzie wykorzystania energii gazów prochowych pobieranych przez

tajne

otwór w przedniej części lufy. Zamek był typu rkm wz. 28. Donoszenie w typach C2, C3, C4 mogło być prawo- lub lewostronne. Zmianę kierunku zasilania można było uzyskać przez wyjęcie przesuwaka znajdującego się w broni i zastąpienia go przesuwakiem przeznaczonym do donoszenia w kierunku przeciwnym. Donośnik taśmowy znajdował się pod lufą. Wyjmowanie taśmy było możliwe dzięki otwieranej pokrywie mieszczącej w sobie zamek. Urządzenie spustowe mieściło się w uchwycie, na spodzie broni i częściowo w tylcach. Było ono przystosowane tyl ko do prowadzenia ognia ciągłego.

Wyrzucanie łusek było dolne. Bezpiecznik znajdował się w chwycie i unieruchamiając spust zabezpieczał broń.

Powyższy opis jak i dane takty-czno-techniczne odnoszą się do km

7.9    C2. gdyż tylko do tej wersji zachowały się bardziej szczegółowe materiały. Trudno jest powiedzieć w jakim stopniu opis i dane odpowiadają modelom C3 i C4, które jak wynika z dokumentów miały być przyjęte na wyposażenie armii polskiej.

Karabin maszynowy chłodzony powietrzem typ B

Równolegle z pracami prowadzonymi nad karabinami maszynowymi typu C, przeprowadzono studia nad bronią oznaczoną km 7,9 B. Można przypuszczać, iż była to broń konkurencyjna albo rezerwowa, na wypadek niepowodzenia z modelem C. Km

7.9    B, zwany też lekkim karabinem maszynowym, miał być bronią o chłodzeniu powietrznym, przeznaczoną dla piechoty. Został zaprojektowany przez inż. G. Grzechnika a opracowany przez inż. Z. Raabego.

Zamek km 7,9 B był tego samego typu co w rkm wz. 28. Donośnik taśmowy, lewostronny umieszczony pod lufą. Wyrzucanie łusek boczne. Zasilanie miało odbywać się za pomocą taśmy metalowej sztywnej lub przegubowej. Masa tego karabinu maszynowego wynosiła ok. 15 kg. Broń miała łączyć w sobie zalety ckm i rkm. Inż. L. Kowalewicz, wspólnie z W. Waszkiewiczem, zaprojektował dla tego karabinu lekką uniwersalną podstawę, oznaczoną symbolem PL 7,9 B. Miał to być trójnóg o masie poniżej 15 kg, który przewidywano także dla km

7.9    C3. Nie wiadomo niestety czy wykonano prototyp tej broni, gdyż brak jest innych informacji na ten temat.

Piotr Zarzycki

Dsns taktyczno-techniczne km 7,9 C2

Kaliber - 7,92 mm,

Masa broni - 18.305 kg.

Masa lufy z tłumikiem - 10,320 kg,

Masa tłumika - 0,655 kg.

Długość broni - 1126 mm,

Długość lufy z tłumikiem - 815 mm.

Długość lufy bez tłumika - 720 mm.

Szerokość broni wraz z rączkami zamkowymi - 115 mm,

Wysokość bez podstawy - 210 mm,

Prędkość początkowa pocisku - 772 m/s,

Szybkostrzelność teoretyczna - 655 strz./min..

Masa taśmy na 250 naboi typu SC - 7,933 kg,

Długość taśmy na 250 naboi - 3540 mm,

Km 7,9 C3 miał być lżejszy o ok. 5 kg.

Km 7.9 C4 miał szybkostrzelność regulowaną ilością gazów odprowadzanych Przy nastawieniu regulatora na 4 pierścionki uzyskiwano szybkostrzelność - 730 strz/min.. a przy nastawieniu na 3 pierścionki szybkostrzelność wynosiła 680 strz./min

59