b) stopnia filo- i ontogenetycznej dojrzałości uszkodzonej struktury
c) stopnia zróżnicowania zaburzonej funkcji (w pewnym zakresie struktura i funkcja stanowią nierozerwalną całość. Tylko zróżnicowaniu i doskonaleniu struktury odpowiada zróżnicowanie i doskonalenie funkcji)
d) wielkości i charakteru ogniska uszkodzenia (im większe ognisko chorobowe i im bardziej destruktywny jest jego charakter, tym możliwości kompensacji ubytków funkcji nitn
Spo wodowanych są mniejsze)
e) lokalizacji ogniska uszkodzenia
f) pobudzania i sterowania uzależnionego od stosowania odpowiednich technik kinezyterapeutycznych dobranych optymalnie i indywidualnie dla każdego pacjenta
g) ogólnego stanu pacjenta i jego wieku
h) motywacji do powrotu do zdrowia
dla rozwoju mechanizmów kompensacji zasadnicze znaczenie ma również czas upływający od chwili zadziałania czynnika patologicznego do chwili zniszczenia struktury
- mechanizm kompensacji w przypadku zaburzeń funkcji opiera się na ogólnych zasadach;
a) sygnalizacji defektu, na podstawie której powstał pierwszy impuls dla uruchomienia
mechanizmów przystosowawczych f
b) wzrastaniu mobilizacji rezerwowych mechanizmów wyrównawczych, adekwatnych do dysproporcji jaka powstała między zaburzonym a biologicznie uzasadnionym i pożądanym zakresem funkcji
c) odwrotnej aferentacji oddzielnych cząstkowych etapów wyrównywania zaburzonych funkcji
d) aferentacji sankcjującej, za pomocą której w korze mózgowej i ośrodkach nerwowych utrwala się nowy ufcł. funkcjonalny tych procesów wyrównawczych, ujawnienie których okazało się najistotniejsze dla powrotu funkcji
e) względnej chwiejności funkcji, co nakazuje indywidualną ocenę trwałości końcowego wyniku kompensacji
KOMPENSACJA KIERUJE SIĘ SWOIMI PRAWAMI
Ogólnie przyjęte prawa kompensacji przedstawił fizjolog, uczeń i współpracownik Pawłowa -Anochin
i. Każdy żywy organizm posiada fizjologiczne mechanizmy pozwalające na zastąpienie funkcji różnych narządów których prawidłowe działanie zostało zaburzone procesem chorobowymi, urazem lub innym czynnikiem o charakterze destrukcyjnym.
U. Uruchomienie rezeiw czynnościowych może nastąpić tylko w sytuacji zaburzenia czynności podstawowych mechanizmów fizjologicznych odpowiedzialnych za daną funkcję HI. Procesy kompensacji zostają uruchomione bez udziału woli i niezależnie od tego, który narząd został uszkodzony. Samoistny rozwój tyćh procesów przeważnie nie jest korzystny dla odzyskania utraconych funkcji i wymaga sterowania przez Idnezyterapeutę.
W. Powrót czy też wyrównanie utraconych funkcji nie jest procesem trwałym i wymaga stałego potwierdzania, treningu przy zmniejszających się, korzystnie dobranych bodźcach fizjologicznych, których skuteczność musi być potwierdzona przez analizator kinestetyczny RODZAJE KOMPENSACJE
- samoistna (zgodnie z trzecim prawem Anochina nie zawsze jest ona korzystna dla organizmu
- sterowana (kierowana przez terapeutę, może być zewn. łub wewn.)
•» organiczna
- czynnościowa p
ANALIZATOR KINESTETYCZNY
- skuteczność działania kinezyterapeutycznego w zakresie kompensacji musi być potwierdzona przez analizator
- analizator kinestet. Jest pojęciem czynnościowym, składa się z zespołów? komórek i dróg nerwowych wyspecjalizowanych w odbiorze, przetwarzaniu, syntetyzowaniu i przekazywaniu bodźców z obszaru narządu mchu do OUN - do kory mózgow ej
- inaczej nazywany jest przekaźnikiem czucia głębokiego lub ukł aferentacyjnym mchu