chylenia prostej łączącej obydwie te granice na wykresie wysokość — procent zapaleń.
Wyniki przeprowadzonych badań podano w tablicy 32.
Tablica 32
Wrażliwość mas na impuls ogniowy (według danych 1. Wierniduba i W. A. Suchych)
Masa |
Górna granica wrażliwości rin |
1 )olna ' granica wrażliwości rin |
Współczynnik pewności zapalenia |
■> |
1f> |
0.7 | |
Masa podpałowa Masa ognia czerwonego |
(I |
Ci |
0,8 3.0 |
Masa oświetlająca |
0 |
U> |
Metodykę badań powinno się dalej ulepszać i dokładnie sprecyzować.
Jeszcze mniej dokładna i praktycznie mało użyteczna jest metoda badania zdolności zapalania się mas, oparta na działaniu na masę płomienia palnika gazowego; w t-ej metodzie miarą zdolności zapalania sie .mas jest okres indukcji, to jest okres czasu od początku nag/ '&inia do chwili zapalenia się masy1.
Masy, które w ogóle nie zapalają się od lontu prochowego, bada Mię za pomocą odpowiednich mas podpałowych.
tt 2. OKREŚLANIE WRAŻLIWOŚCI MAS NA BODŹCE MECHANICZNE
Masy pirotechniczne podczas wyrobu i prasowania podlegają tarciu, wstrząsom i uderzeniom. Również przy transporcie elementów ogniowych możliwe są uderzenia.
Podczas strzelania pociskami artyleryjskimi załadowanymi ma-Mami pirotechnicznymi występują duże naprężenia inercyjne mogące w poszczególnych przypadkach doprowadzić do przesunięcia Kię masy lub innych elementów uzbrojenia, co także może być /wiązane z uderzeniem lub tarciem.
Dlatego oznaczenie wrażliwości mas pirotechnicznych na bodźce mechaniczne ma wielkie znaczenie.
Badanie wrażliwości mas na bodźce mechaniczne obejmuje zwykle próbę wrażliwości na uderzenie i próbę wrażliwości na tarcie.
Dodać należy, że niekiedy te masy pirotechniczne, które są bardziej wrażliwe na tarcie, są również bardziej wrażliwe na uderzenie, jednakże całkowita zgodność między obu tymi cechami nie istnieje.
Określanie wrażliwości naude rżenie
Próbę wrażliwości mas pirotechnicznych na uderzenie przeprowadza się na tych samych urządzeniach, jakie stosuje się do analogicznych prób dla materiałów wybuchowych.
W przyrządzie tłoczkowym (rys. 5) przeprowadza się dla danej masy pirotechnicznej szereg prób. Próby te polegają na spuszczeniu ciężarka z pewnej wysokości na tłoczek, który przenosi impuls mechaniczny na masę pirotechniczną znajdującą się w matrycy na kowadełku. Ilość masy i jej kształt są z góry określone.
Zgodnie z normą GOST 2065—43 do prób z masami pirotechnicznymi stosuje się ciężarki 10-kilogramowe; powierzchnia próbki, na którą działa ciężar, wynosi 0.5 cm-, a ilość masy podlegająca próbie 0,05 g.
W przeprowadzonych próbach wrażliwość na uderzenie charakteryzują dwie wielkości:
1. Najmniejsza wysokość spadku cię- Rys. 5. Przyrząd tłoczkowy
żaru, przy której uzyskuje się 95 ±5% do określania wrażliwości wybuchów na 25; wysokość tę nazywa- mas pl,“‘“^“nych “» my górną granicą wrażliwości. , _ aoczcK 2 _ 3 _
2. Dolna granica wrażliwości — naj- kow“de"“’’ « -większa wysokość spadku ciężaru, przy
której nie otrzymuje się żadnego wybuchu (ewentualnie do 5% wybuchów).
Jednocześnie w tych samych warunkach bada się masy standartowe i wyniki porównuje z wynikami uzyskanymi dla mas badanych.
W przypadku szczególnie odpowiedzialnych prób prowadzi się ponadto szereg oznaczeń dla różnych wysokości spadku ciężarka i wykreśla krzywą zależności ilości wybuchów od wysokości spadku (rys. 6).
95
Odnosi filę to do metody LTI i do metody niemieckiej z wahadłem (A. Fre jrniin: Kratki] icurs pirotiechniki, 1940 str. 14).