84142 Zasady Wykładni Prawa L Morawski7

■ * ■ Rozdział IX. Domniemania interpretacyjne ■ « m

TK w wyroku z 7 stycznia 2004 r. (K 14/03, OTK-A 2004/2/1), gdy powołuje się na dyrektywę interpretacyjną „wedle której wszelkie możliwe wątpliwości co do ochrony żyda ludzkiego powinny być rozstrzygane na rzecz tej ochrony (in dubio pro vita humana). [...] Fakt, iż ochrona życia zapewniana jest każdemu bez wyjątku człowiekowi, oznacza także, iż niedopuszczalne byłoby różnicowanie wartośd ludzkiego życia w zależ-nośd od np. pozycji społecznej albo wieku konkretnej osoby. Jest to bowiem ochrona żyda jako takiego, bez względu na społeczną wartość jaką przedstawia”.

Reguła in dubio pro libertate w pełni obowiązuje w prawie administracyjnym, a zwłaszcza tam gdzie administracja wkracza w prawa i wolności obywateli orzekając na przykład o przyznawaniu lub cofaniu różnego rodzaju koncesji, licencji, czy zezwoleń i „wówczas na ingerującej administracji - a nie na administrowanym - ciąży obowiązek wykazania zasadności tej ingerencji i uzasadnienia jej granic”¹⁶.

Swoistą egzempiifikacją reguły in dubio pro libertate na terenie prawa pracy jest zasada rozstrzygania wątpliwości interpretacyjnych na korzyść pracownika. Jak trafnie dowodzi L. Florek „Wykładnia zgodna z dyrektywami (unijnymi) nie może pozbawiać mocy obowiązującej tych przepisów prawa krajowego, które odchodzą od dyrektyw na korzyść pracowników. Europejskie prawo pracy, podobnie jak prawo międzynarodowe, czy krajowe, zawiera z reguły standardy minimalne, które mogą być zmieniane na korzyść pracownika. W szczególności państwa członkowskie mogą wprowadzać lub utrzymywać przepisy bardziej korzystne od określonych w większości dyrektyw. Tym samym przepisy prawa polskiego, które są korzystniejsze dla pracowników, nie mogą być uchylone w drodze wykładni”¹⁷. Jeszcze innym przykładem egzemplifikacji zasady in dubio pro libertate może być przyjęta przez SN zasada, że przepisów prawa nie jest wolno interpretować na niekorzyść ubezpieczonego (wyrok SN z dnia 13 stycznia 2009 r., I PK 131/08, M.P.Pr. 2009/8/433).

notowego - por. T. Koncewicz, Sędziowski obowiązek interpretacji prawa krajowego w zgodzie z prawem wspólnotowym, „Przegląd Sądowy” 2000/6, s. 14.

W. Jakimowicz, Wykładnia w prawie administracyjnym, Zakamycze 2006, s. 541.

^1? L. Florek, Wykładnia prawa pracy zgodna z prawem wspólnotowym, fw:l Teoria i praktyka wykładni prawa, red. P. Winczorek, Warszawa 2005.

■ ■ 187