9428
0101 djvu

d) Metody oznaczania hemoglobiny.

Napisał

J. Dunin Borkowski.

Oznaczenia jakościowe.

Jakościowe sposoby oznaczania hemoglobiny opierają się na jej własnościach chemicznych, krystalizacyjnych i widmowych.

Metody chemiczne. Hemoglobina nie daje tych barwnych odczynów (z powodu własnego zabarwienia), które charakteryzują ciała białkowe, natomiast odczynem nader charakterystycznym dla hemoglobiny jest nej własność łączenia się z gazami. Własność wiązania i oddawania tlenu przez hemoglobinę posiada, oprócz olbrzymiej doniosłości biologicznej, ważne rozpoznawcze znaczenie; najczulsze metody wykrywania hemoglobiny (więc i krwi) polegają na utlenieniu barwików za pośrednictwem hemoglobiny lub jej pochodnych, zawierających żelazo.

Odczyn gwajakowy polega na tern, że hemoglobina przenosi tlen z terpentyny ozonizowanej lub z dwutlenku wodoru na bezbarwny kwas gwajakowy, tworząc zeń błękitny ozonid kwasu gwajakowego.

Do starannie oczyszczonej probówki wlewamy 10 kropli świeżo przygotowanej nalewki gwajakowej i 30 kropli 3°/₀ H₂ 0₂, następnie dolewamy powoli kilka cm³ badanego płynu, który opada na dno; w razie obecności hemoglobiny lub jej pochodnych, zawierających żelazo, powstaje na granicy obu płynów błękitne zabarwienie.

Odczyn malachitowy. Do 10-ciu kropli leukozwiązku zieleni malachitowej dodajemy 30 kropli 3®/₀ H₂ 0.₂ — zabarwienie nie powinno wystąpić; po dodaniu badanego roztworu próba w razie obecności hemoglobiny zabarwia się na zielono. Odczyn ten czulszy jest od poprzedniego.

Fizjologia człowieka.    6