94288501 djvu

NERWY OBWODOWE 165

Zauważyliśmy wyżej, że najgłówniejszą składową częścią nerwów są włókna osiowe. Nie ulega jednak wątpliwość:, że i inne składowe części nerwu także odgrywają pewną rolę podczas czynności nerwu, szczególnie osłonka rdzenna Widzimy bowiem, że osłonka rdzenna rozwija się stopniowo tylko w miarę, jak się kształcą same czynności nerwowe. U młodych osobników zwykle osłonka ta jest nader cienką lub zupełnie nie istnieje; dopiero w miarę, jak występuje czynność badanych nerwów, posuwa się naprzód rozwój osłonki rdzennej.

W istocie białej rdzenia znajdujemy w włóknach nerwowych tylko osłonkę rdzenną, nie znajdujemy zaś osłonki Schwanna, jakkolwiek jądra Schwanna zostały także i tu wykazane. Włókna szare przeważnie pochodzą z komórek, leżących poza układem centralnym w t. zw. węzłach lub splotach sympatycznych.

Wogóle włókna nerwowe spotykamy albo w postaci sznurów izolowanych mniejszej lub większej grubości, jak np. w nerwach obwodowych, wychodzących z rdzenia, albo w postaci sznurów, które tworzą mniej lub więcej grube masy, jak np. w białej istocie rdzenia, albo też w postaci siatek, których włókna nerwowe tworzą sploty z komórkami nerwowemi, jak np. w węzłach sympatycznych lub w szarej substancyi mózgu i rdzenia. Wszędzie jednak włókna są związane ze sobą zapomocą tkanki łącznej, w które’ przebiegają także naczynia krwionośne i limfatyczne. W nerwach właściwych tkanka łączna otacza każde włókno nerwowe w postaci cienkiej błonki t. zw. osłonki Henlego, która od wewnątrz jest wysłana śródbłonkiem; w ten sposób między osłonką Henlego i włóknem powstaje przestrzeń, którą musimy uważać za przestrzeń limfaty-czną. Następnie tkanka łączna w nieco większej ilości łączy kilka włókien razem w pęczki, które z kolei są związane zapomocą nowych warstw tkanki łącznej w sznur, czyli pień nerwowy. Każdy taki pień otoczony jest mniej lub więcej grubą osłonką z tkanki łącznej. Naczynia krwionośne nerwów przebiegają wyłącznie tylko w tkance łącznej; przy tern grubsze tętnice i żyły wogóle nie zostają w bezpośredniem zetknięciu z włóknami nerwowemi, tylko drobne naczynia włosowate, przebiegając wśród tkanki łącznej, dochodzą aż do osłonki Henlego, niekiedy aż do osłonki Schwanna, a przynajmniej zostają oddzielone od tej ostatniej tylko zapomocą płaskich komóreczek tkanki łącznej. Naczynia limfatyczne zaczy-