94280001 djvu

180 N. CYKCLSKI

nerw, musimy doprowadzać do niego zapomoeą elektrod niepolary żujących się. Za elektrody takie mogą służyć dwie cynkowe blaszki, naklejone na szkle o powierzchni dokładnie naamalgowanej, na których nasamprzód kładziemy wązkie paski bibułki, zamoczone w siar-kanie cynkowym, a następnie przykrywamy je takimiż paskami bibułki, zwilżonej rozczynem 0.75% soli kuchennej. Elektrody muszą być tak urządzone, ażeby odległość ich można było dowolnie zmieniać, np. od 0,5 ctm. do 1—2 ctm. Na tak przygotowane elektrody układa się nerw. Prąd stały od batervi odprowadzamy nasamprzód do komutatora, ażeby mieć możność zmieniania jego kierunku ; potem przeprowadzamy go jeszcze przez klucz, który pozwala zamykać go albo otwierać podług potrzeby, dopiero nastę pnie doprowadzamy do owych dwóch elektrod. Jeżeli idzie o badanie wpływu prądu rozmaitej siły, to prócz komutatora i klucza, niezbędnym także jest reostat, któryby dawał możność przeprowadzania przez nerw prądów najrozmaitszej siły.

Mając w ten sposób przygotowane elektrody, układamy na nich nerw, połączony, jak zauważyliśmy wyżej, z mięśniem lub wprost z łapką żaby. Jeżeli po ułożeniu zamkniemy prąd, to prze-dewszystkiem możemy się przekonać, że tylko w chwili zamykania lub otwierania prądu pewnej siły otrz3^rmamy skurcz mięśnia lub ruch łapki. Przy innych siłach prądu znacznie mniejszych lub większych, lub przy innym kierunku skurcz może powstawać tylko przy zamykaniu, lub tylko przy otwieraniu. Możemy więc stwierdzić, że prąd stały, przechodząc przez pewną część nerwu, wywołuje w^r nim stan czynny tylko w^r chwili powstawania lub znikania i nie wywołuje go przez cały czas sw^rego działania. Mając przy tern samem ustawieniu reostat, który pozwala stopniowo zwiększać lub zmniejszać siłę prądu, możemy się przekonać, że skurcz mięśnia lub ruch łapki powstaje także przy każdej zmianie siły prądu, je-_ żeli te zmiany powstają szybko. Przeciwnie, jeżeli siła prądu ulega zmianie powolnej, to, podobnie jak w mięśniach, możemy doprowadzić go do bardzo znacznego natężenia siły, me wywołując wcale skurczu. Oczywiście więc, że tylko nagłe zmiany w sile prądu zdolne są wywołać stan czynny, stopniowe zaś wyrastanie, albo zmniejszanie się prądu stanu tego nie wywołuje.

Jeżeli jednak zwrócimy uwagę na pobudliwość nenvów i zbadamy ją podaną wyżej metodą, podczas gdy* prąd stały przechodzi przez nerw, szczególnie w okolicy jednego albo drugiego bieguna.