94288001 djvu

360 ADOLF BECK

a)    Drogi nerwowe dla ruchów dowolnych krzyżują się po największej części wysoko w piramidach. Jednakże część tych włókien (szczególnie u człowieka) przebiega w rdzeniu pacierzowym po tej samej stronie co w mózgu, a krzyżuje się dopiero w rdzeniu pacierzowym na wysokości odpowiedniego korzonka ruchowego. Wszystkie te włókna w każdym razie wchodzą do szarej substancyi, gdzie w przednich jej rogach przenoszą podnietę na nowe neurony, rozpoczynające się od komórek ruchowych, które dają początek włóknom przednich korzonków.

b)    Drogi dośrodkowe, czuciowe, wychodzące z jednej półkuli mózgu przechodzą po większej części przez połowę rdzenia tej samej strony, a krzyżują się dopiero na tej wysokości rdzenia, gdzie go opuszczają, aby przejść do tylnych korzonków. Idąc za włóknami czuciowemi w kierunku dośrodkowym t. j. kierunku, w którym przewodzą podnietę, powiemy, że włókna nerwów dośrodkowych, wchodzące do rdzenia przez korzenie tylne, przekraczają od razu linię środkową rdzenia i dążą ku mózgowi przez przeciwległą połowę

I rdzenia pacierzowego. Jednakże i tu część włókien dośrodkowych przebiega przez rdzeń nieskrzyżowana i ulega dopiero skrzyżowaniu w środomózgowiu. Za tern przemawia ta okoliczność, że znieczulenie wywołane przez hemisekcyę, po pewnym czasie ustaje; podnieta wtedy przechodzi przez pozostałe włókna, które krzyżują się wyżej i dlatego pozostały nienaruszone.

0 przebiegu dróg dośrodkowych i odśrodkowych w rdzeniu.

Nie dość jednak określić miejsce, w którem ulegają skrzyżowaniu włókna nerwowe, łączące mozg z obwodem, zadaniem naszem musi być jeszcze dokładne określenie, jakiemi szlakami przebiegają one w rdzeniu kręgowym i to, jaki jest przebieg w substancyi białej i w szarej włókien dośrodkowych, a jaki ^ odśrodkowych.

Już poznanie, że nerwy czuciowe i ruchowe opuszczają rdzeń pacierzowy przez osobne korzonki, zmuszało do badania, czy już w samym rdzeniu pacierzowym drogi ruchowe i czuciowe przebiegają oddzielnie od siebie. W dalszym ciągu jeszcze bardziej szczegółowo badać zaczęto, czy osobne istnieją drogi w rdzeniu dla różnego rodzaju czuć (dotyku, bólu, temperatury) i dla nerwów odśrodkowych różnego rodzaju (ruchowe, wydzielnicze' lub nerwów rozmaitych obszarów ciała. Badania te nie są dotąd jeszcze ukończone i tylko nieznaczną część tych kwestyi można uważać za rozstrzygniętą.

Metody badania, które doprowadziły do poznania tych szlaków, względnie które jeszcze przyczynić się mogą do uzupełnienia