94284901 djvu

FIZYOLOGIA NAKZADi; WZROKU 429

Przyrząd składa się z lunety, która ma być dokładnie skierowana ku rogówce oka badanego. Osoba badana wciska twarz w odpowiednie ramki i wpatruje się okiem badanem w otwór lunety. Do lunety przytwierdzony jest łuk metalowy, opatrzony po-działką i dający się okręcać razem z lunetą dookoła jej osi. W chwili, kiedy luneta nastawiona jest ostro na rogówkę oka badanego, oko to znajduje się w środku krzywizny łuku. Na obu ramionach łuku po jednej i po drugiej stronie lunety umieszczone są na czarnem tle białe znaki. Jeden z nich ma kształt prostokąta, drugi figury schodkowanej. W nowszych modelach przyrządu figury te są wycięte ze szkła mlecznego i od tyłu lampkami elektrycznemi oświetlone. Jedna z nich jest przytwierdzona nieruchomo, druga daje się po połowie łuku swobodnie przesuwać, przyczem każdorazowe ustawienie możemy odczytać na podziałce łuku. W lunecie znajduje się podwójnie załamujący pryzmat Wollastona tak ustawiony, że wywołuje zdwojenie obrazków dokładnie w płaszczyźnie, w której leży łuk przyrządu. Wielkość rozstępu obrazków, jaką daje pryzmat, jest stała i odpowiednio dobrana. Po dokładnem nastawieniu lunety, przyczem badający w razie, jeśli sam nie ma oka prawidłowego, musi swą wadę wzroku za pomocą odpowiedniego szkła wyrównać, występują na rogówce oka badanego cztery bardzo wyraźne obrazki, dwa przedstawiające figurę prostokątną, a dwa schodkowaną, ustawione na jednej linii odpowiadającej płaszczj^źnie łuku. Za przedmiot uważa się tutaj odległość znaku prostokątnego od schodkowanego i przedmiot ten możemy zwiększać lub zmniejszać, przesuwając po łuku znak ruchomy. Wskutek tego powiększa się równocześnie, lub pomniejsza obraz rogówkowy t. j. odstęp dzielący obrazek prostokątny od schodkowanego, udstęp zaś obu obrazków prostokątnych i odstęp dzielący oba obrazki schodkowane jest stały dzięki, jak się wyżej rzekło, stałemu rozstępowi zdwojenia. Rzecz ma się tu zatem wprost przeciwnie, jak w oftalinometrze Helmholtza. Znak ruchomy przesuwamy po łuku tak długo, dopóki środkowy obrazek schodkowany nie dotknie najniższym schodkiem środkowego obrazka prostokątnego. W chwili tego zetknięcia doprowadziliśmy do tego, że długość obrazu stała się równą rozstępowi zdwojenia. Przyrząd jest tak wykalibrowany, że ustawienie znaku ruchomego na łuku pozwala nam odczytać wprost z podziałki refrakcyę rogówki w dyoptryach i odpowiadającą tej refrakcyi długość promienia jej krzywizny. Wykalibrowanie takie jest możliwe,