94281601 djvu

5% FR. NOWOTNY

ta odgranicza scala vestibnli od duduś cochlearis. Ściana dolna albo bębenkowa odpowiada lamina spiralis membranacea {membrana basilaris), przebiega ona, jak to już wyżej wspomniano, w kierunku lamina spiralis ossea, od wolnego brzegu tej blaszki do ściany zewnętrznej, przyczepiając się tutaj dc listwowatego zgrubienia oko-stnej. W całym swym przebiegu duduś cochlearis przedstawia się nam jako spiralnie skręcony przewód o przekroju trójkątnym.

Z trzech ścian otaczających jego światło najważniejszą dla nas jest ściana dolna, na niej umieszczony jest organ Cortiego.

Błona Reissnera czyli ściana górna jest przedłużeniem oko-stnej scala vesiibuli i składa się z delikatno włóknistej tkanki łącznej, strona zwrócona do ducłus cochlearis wyścielona jest pojedynczą warstwą komórek wielobocznych. Ściana zewnętrzna utworzona jest z tkanki łącznej zrośniętej z okostną i wyścielonej przy-błonkiem kostkowym. Ściana dolna (membrana basilaris) dźwiga na sobie końcowy organ słuchowy.

Membrana basilaris utworzona jest z bardzo cienkiej warstwy jasnej istoty podstawowej. Szerokość błony podstawowej zwiększa się stopniowo od podstawy ku szczytowi, prawie się podwajając (0’45 -0'80 mm. Retzius), odpowiednio do tego włókna przebiegające w niej stają się w kierunku szczytu coraz to dłuższe. Dolna powierzchnia błony zwrócona ku scala tijmpam pokryta jest warstwą komórek przy błon kowych, powierzchnia ta nurza się w peri-limfie. Warstwa górna nosi na sobie t. zw. Papilla basilaris, to jest właściwy organ Cortiego. W membrana basilaris rozpięte są włókna, złączone jednolitą masą podstawową ale wyraźnie od siebie odgraniczone, idące promienisto ku zewnętrznemu brzegowi blaszki błoniastej. Ilość tych włókien ma dosięgać cyfry 24000. Pod tunelem Cortiego po stronie bębenkowej spotykamy naczynie o przebiegu spiralnym.

Na membrana basilaris spoczywa organ Cortiego. Składa się on z całego szeregu różnorodnych komórek, w górze złączonych z membrana tectoria\ podstawą zaś ich jest membrana basilaris. W samym środku jest łuk Cortiego. Składa się on z dwu rzędów komórek t. zw. filarów, mianowicie z filarów zewnętrznych i wewnętrznych. Twory te są lekko esowato wygięte i tak ku sobie pochylone, że ich górne końce stykają się ze sobą, dolne zaś, spoczywające na błonie podstawowej, są skierowane rozbieżnie. Dzięki temu