LEKSYKALNE ŚRODKI STYLISTYCZNE U
rr irw mnTr.^rrrmtTrrryr^rrTr \ray.rrr; NtrrenyfPT’ ranf*^ruMTHN3*«». f5
-“©g©0-
- wyraz, który jest określeniem wyrażającym cechę danego przedmiotu w sposób nie ■,
dosłowny, a przenośny, metaforyczny. t
- epitet tworzy w połączeniu z określanym wyrazem metaforę, np. gołębie serce, żela- i-zna ręka, wilczy apet)1, niedźwiedzia przysługa, łabędzi śpiew.
Nieznośny upal jednego z ostatnich dnich sierpnia żarzył się nad pagórkowatą okolicą. Spiekota ogarnęła pola, ssała mokre łąki i dosięgła najbardziej cienistych kryjówek lasu. Było już po żniwach i widzialny przestwór kraju spal w tym cieple snem kamiennym.
(S. ŻEROMSKI, Syzyfom pmcc)
-e<9g©°-
- to zestawienie wyrazów o sprzecznym znaczeniu; często jest to połączenie rzeczownika z określającym go epitetem, np. gorący lód ciemna jasnośćsłodka gor)'Cz. \
- opiera się na paradoksie.
- wyrazom przeciwstawnym nadane zostaje znaczenie przenośne, np. spiesz się powoli ; (to znaczy - nie spiesz się).
Idzie węglarz zgarbiony, pod koszem się kłoni, przez czamy, czarny śnieg -i znaczy węglem biafym, jak kwiaty jabłoni, biały na śniegu ścieg.
(M. PAWLIKOWSKA - JASNORZF.WSKA, Sen opaczny)
-1 - stylistyczne g-
°<S^f
omówienie
- to zastąpienie nazwy jakiegoś przedmiotu, osoby lub zjawiska przez jej dokładniejszy
opis, np. Mieszko I - pierwszy historyczny władca Polski.
- wskazuje na cechy opisywanego przedmiotu.
- może być używana w celu unikania powtarzania tego samego wyrazu; służy do wzbogacania i ozdabiania stylu;
- zamiast zwykłych określeń do języka poetyckiego wprowadza wyrażenia rozbudowane, rozwinięte.
- często ma charakter aluzyjny bądź metaforyczny.
- odmianą peryfrazy jest eufemizm.
Ponad płaszczami borów, ściśnięte zaporą Ścian olbrzymich, co w kolo zc sobą się zwarły.
Ciemne wody rozlewa posępne jezioro,
Odzwierciedlając w łonie głazów świat zamarły.
Stoczone ze szczytów bryły, mclui pokryte korą,
Po brzegach mmowisko swoje rozpostarły;
Na nim pogięte, krzywe kosodrzewu karły Gdzieniegdzie nagą pustkę w wianki swe ubiorą.
(A. ASNYK, Morskie Oko)
- wyraz lub zwrot o łagodnym znaczeniu, zastępujący wyraz zbyt dosadny, wulgarny, nieprzyzwoity, np. człowiek w podcszlpn wieku zamiast starzec, niemądry zamiast głupi, niezb)1 uprzejmy zamiast gbur, mało elegancki zamiast niechlujny.
- lo osłabienie, zmniejszenie drastyczności określenia przez zastosowanie omówienia.
t* t ■■ -■ *1 ’ w.-<nr;r. V n >■ wr ;v*h'tv tijnrywi pmiwmgi
Kiedy drzwi za Anią zamknęły się, pani Linde szybko wstała, by zapalić lampę.
- W istocie oryginalne, lecz mile stworzenie.[...] Tak, bez wątpienia, jest to dziwne dziecko, ale jest w niej coś bardzo pociągającego.[...]
Ma ona, co prawda, niezwykły sposób wyrażania się... używa jakichś mocnych zwrotów. [...] Zdaje się także, iż jest bardzo gwałtowna [...j.
(L.M.MONTGOMF.IyY, Ania z Zielonego Wzgórza)
109