224

obrotów i z dodatkowymi obrotami wokół długiej osi ciała oraz z dodatkowym załamaniem i wyprostem ciała w locie.

Najłatwiejszym z tej grupy jest skok przerzutem przez skrzynię wszerz. Wymaga on dynamicznego rozbiegu i odbicia, wysokiego lotu ciała z ramionami w górę - w przód. Po wysokim naskoku następuje energiczne odbicie z rąk i lot po łuku zakończony zeskokiem z ramionami w górze i lekko załamanym tułowiem (rys 340).

Metodyka nauczania

Jako typowe ćwiczenia przygotowawcze do tego skoku stosować należy naskoki do stania na rękach na stertę materaców, przerzuty na 2-3 częściach skrzyni (koniu, ławeczce) ustawionej wzdłuż, skok przerzutem z pomocą. Pomagający stoi między odskocznią a przyrządem i pomaga, podpierając skaczącego pod tułów i biodra. Wiele innych ćwiczeń przygotowawczych związanych jest z kształtowaniem należytej szybkości rozbiegu, dynamicznego odbicia i wysokiego lotu.

Błędy wykonania: płaski naskok, uginanie i przetrzymywanie rąk na skrzyni, załamanie tułowia, uginanie nóg, lądowanie z tułowiem wygiętym i głową odchyloną do tyłu, co powoduje gwałtowne wytracanie równowagi ku przodowi.

Skoki kombinowane

Skoki kombinowane wymagają umiejętności stosowania opanowanych nawyków w warunkach trudniejszych i stawiają ćwiczącemu większe wymagania. Obserwuje się zazwyczaj wzmożenie stanów emocjonalnych w trakcie wykonywania tych skoków. Skoki kombinowane wykonuje się przez dwa lub więcej przyrządów ustawionych szeregowo w pewnej odległości lub stojących blisko siebie.