262 (4)

Z. J amfo A. tocioti i frgo ictiinafogir. Wir5W#u 2005 ISBN &>?)!-144? 1-9. Oby WN PWN 2005

14.4. Dodatki uodporniające na oddziaływania mechaniczne

Często zachodzi potrzeba wzmocnienia betonu ze względu na:

•    ścieralność powierzchniową,

•    udarność,

•    zmęczenie wywołane ciągłym drganiem.

W celu uodpornienia na ścieralność dodaje się do betonu: opiłki stalowe, rozdrobniony węglik krzemu (karborund), korund, żużle ołowiane lub miedziowe, stłuczkę porcelanową. W większości stawianych wymagań wystarczy zastosować drobnoziarniste kruszywo bazaltowe lub granitowe (pkt 20.5).

W przypadku, gdy beton ma się cechować wysoką odpornością na uderzenia i drgania korzystniejsze są dodatki o kształcie wydłużonym. Z powodzeniem stosuje się wtedy wióry żeliwne, ale badania wykazały, że jeszcze korzystniejsze efekty przynosi stosowanie dodatku krótkich odcinków drutu stalowego (<p = 0.15 do 0.4 mm; 1 = 25 do 60 mm; w ilości od 0.8 do 2,0% objętości betonu - rys. 14.9. Beton z dodatkiem ciętego, rozproszonego w masie betonu drutu jest szczególnie odporny na zmęczenie i jednocześnie na ścieranie. Beton z dodatkiem ciętego drutu nazwano drutobetonem (pkt 20.6).

D

14.9. Włókna stalowe: A - widok, B - przełom zaprawy. C fot. Rtg drutobetonu D - włókna stalowe wyjęte: 1 - z drutobetonu, 2 - z betonu

Do betonów, które mają się cechować tylko podwyższoną odpornością na zmęczenie przewiduje się (w aktualnie rozwijanych badaniach i dokonanych już wdrożeniach) dodatki włókniste z włókna szklanego, z tworzyw sztucznych i włókna mineralne (węglowe), a nawet roślinne. Z reguły stosuje się je do zapraw lub do betonów' drobnoziarnistych (ziarna do 4 mm). Odpowiednio dobrane zestawy mogą prowadzić do zwiększania odkształcalności matryc bez pękania - rys. 14.10. Większość stosowanych w łókien syntetycznych oddziałuje na zaprawy i beton (drobnoziarnisty) według rys. 14.11.

253