263 (41)

263 (41)



ODY ROZWIĄZYWANIA WIELKICH UKŁADÓW LINIOWYCH...


id ą/263

są mniejsze co do modułu od jedności. Jest to warunek konieczny i dostateczny zbieżności (zob. p. 6.8.1). Będziemy dalej posługiwać się warunkiem dostatecznym badając czy norma operatora przejścia jest mniejsza od jedności. Wyznaczmy operator przejścia w metodzie cyklicznej (10.131). Wystarczy podać go dla pierw-zego cyklu (p = 0). Niech z* = }*—y, gdzie y jest rozwiązaniem równania 10.129). Podstawiając yk = z*+y do (10.131) otrzymujemy

t

2t+1 = (£—Ofc+i B-‘A) ? = nB~‘A)

I-O

Stąd perator przejścia Pm \v cyklu ma postać

m

K =1 ](£-*, B~'A)

Kryteria oceny metod iteracyjnych są w zasadzie takie same jak metod skończonych (zob. 10.4.1). Z tym, że koszt metody iteracyjnej zależy od dokładności s, i. jaką chcemy policzyć rozwiązanie. Wyznaczenie rozwiązania z dokładnością oznacza spełnienie warunku

(10.132)

Metody iteracyjne oceniamy zatem na podstawie

(1)    szybkości zbieżności: ile należy wykonać iteracji, aby błąd początkowy I v0—,vzmniejszyć 1/e razy,

(2)    kosztu realizacji jednego kroku iteracyjnego.

Z nierówności (10.132) wynika, żc wyznaczenie rozwiązania z dokładnością £ :tcdą iteracyjną (10.131) z operatorem przejścia Pm wymaga n cykli, gdzie pst określone nierównością

In (1/e)

In I!Pm\~l

Przechodzimy do przedstawienia metody jednopunktowej Czebyszewa. Jzpatrujemy metodę iteracyjną (10.131) z Bk = B:

B/+t    k = 0,1.2,...; y*eH    (10.133)

Metodę tę dla zadania (10.129) będziemy rozw ażać przy następujących założeniach:

(10.134)


/!=/<* >0, B = B* > 0

<50 B < A < <5, B ,    0 < <$0 < St

jEdzie nierówności operatorowe są rozumiane w sensie iloczynu skalarnego J(żob. p. 10.2.6). Metodę (10.133) traktujemy jako cykliczną z cyklem zawierającym iw iteracji. Zbieżność jej będziemy badać w przestrzeni energetycznej ligenerowanej przez operator B = B* > 0 z iloczynem skalarnym i normą

(u, v)B = (Bu, v)u ,    Kii fi = (Bu, u)a


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
257 (44) ODY ROZWIĄZYWANIA WIELKICH UKŁADÓW LINIOWYCH...iS/257 Zauważmy, że zadania (10.123) i (10.1
259 (39) ODY ROZWIĄZYWANIA WIELKICH UKŁADÓW LINIOWYCH... ,4/259 la przestrzeń elementu skończonego F
261 (41) j/fc-TODY ROZWIĄZYWANIA WIELKICH UKŁADÓW LINIOWYCH...
251 (44) .0.4/251 ODY ROZWIĄZYWANIA WirLKJCII UKŁADÓW LINIOWYCH... osując eliminację Gaussa dochodzi
253 (44) r DY ROZWIĄZYWANIA WIELKICH UKŁADÓW LINIOWYCH... io.4/253 Przekształćmy układ (10.119)
267 (40) METODY ROZWIĄZYWANIA WIELKICH UKŁADÓW LINIOWYCH... 10.4/267 Dowód łicrówność lewostronna wy
269 (42) ; METODY ROZWIĄZYWANIA WIELKICH UKŁADÓW LINIOWYCH... 10.4/269 krok iteracji .sprowadza się
255 (45) y,{ETODY ROZWIĄZYWANIA WIELKICH LKŁADÓW LINIOWYCH... ,0.4/255 eCl j wektory gt. Podstawiają
1385495205234430567284U93076574739592838 n WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW • Jeżeli na układ liniowo-spręży
IMG 31 • Drugim co do częstości zachorowań u mężczyzn jest rak stercza, natomiast co do Id zgonów—ra
4. ROZWIĄZANIA KONSTRUKCYJNE STACJIPrzekładniki napięciowe 110 kV są przyłączone bezpośrednio do
Untitled 41 3. Przybliżone rozwiązywanie równań nieliniowych i ich układów 152 + e
Untitled 41 3. Przybliżone rozwiązywanie równań nieliniowych i ich układów 152 + e H*. — o
img011 (53) 17 nienie algorytmów uwzględniające rzadkość macierzy jest często w przypadku analizy wi

więcej podobnych podstron