ODY ROZWIĄZYWANIA WIELKICH UKŁADÓW LINIOWYCH...
Zauważmy, że zadania (10.123) i (10.124) różnią się tylko równaniami w punktach x e Pk. Postać wektorowa zadania (10.124) nie będzie nam potrzebna.
Rozwiązanie zadania (10.124) sprowadza się do rozwiązania następujących dwóch zadań w prostokącie: dla k = 1,2
(10.125)
Uv[0(x)=Ux), xe!f
= o xeri‘>
gdzie J~‘*> jest zbiorem punktów siatkowych leżących na ćQ,fc>. Zadania te rozwiązujemy algorytmem z p. 10.4.3 korzystającym z FFT.
Algorytm z macierzą pojemnościową dla zadania (10.123) jest więc następujący:
(I) dla każdego (NkxJh2) 6 Ph (j = I,..., M — I) rozwiązujemy algorytmem zp. 10.4.3 dwa zadania (k =1,2)
Tutaj Cj(.x) jest funkcją siatkową równą jedności, gdy x = (Nhujh2) i zeru w pozostałych punktach.
Przyjmujemy, źe
:<i)
9j(x) =
(funkcje ,(.v) i giJl'(x) są równe dla a- g Pń);
(2) Obliczamy macierz
c = cu = ih2);
(3) Rozwiązujemy zadanie (10.125) dla k = 1 i 2 algorytmem z p. 10.4.3. Przyjmujemy, że
r*i — W dla rei)],11 i uJ,2' dla
(4) Obliczamy wrektor d = {d,} "'i1 odzie dt = fh{Nhu ih2)—Avb(\h:, ih2)
i rozwiązujemy np. metodą eliminacji Gaussa (p. 6.6.2) układ C'x = d:
(5) Rozwiązujemy algorytmem z p. 10.4.3 dla k = 1,2 zadanie
(*)
Au"'(x) = /„(*), x e O,
SM otrzymujemy rozwiązanie i/„(jc),
I <1> ,|, ___>V«>
-
dla x e O;1
dla a g Q[2)
acujemy koszt przedstawionego algorytmu.