- 296
wania tranzystora. Dla współczynnika k} = 1, gdy nie ma ładunku przcstero-wania w bazie, nie istnieje faza przeciągania i przebieg prądu kolektora ma kształt pokazany linią przerywaną na rys. 5.47. Jest oczywiste, że proces wyłączania jest tym szybszy, im szybciej usuwa się ładunek z bazy, czyli im większy jest prąd bazy. W rozważaniach ilościowych dogodnie jest wprowadzić pojęcie współczynnika przesterowania zwrotnego, określonego jako
K = (5.73)
1-Cm
Określmy teraz podstawowe parametry czasowe, służące do ilościowego opisu przebiegów nieustalonych w tranzystorze.
Dla większej przyjrzystości przedstawiono powtórnie przebiegi i„(t), ic(ł) na rys. 5.48, na którym zaznaczono cztery charakterystyczne przedziały czasu:
liys. 5.48
Przebiegi czasowe prądów bazy i kolektora, na których zdefiniowano charakterystyczne przedziały czasu
td — czas opóźnienia (ang.: delay-time): czas między początkiem impulsu wejściowego a chwalą, w której prąd kolektora osiąga 10% swej wartości maksymalnej; tr — czas narastania (ang.: rise-time): czas między chwilami, w których prąd kolektora osiąga 10 i 90% swej wartości maksymalnej; ts — czas magazynmmnia (ang.: storage-time): czas między wyłączeniem impulsu wejściowego a chwilą, w której tranzystor wychodzi ze stanu nasycenia, czyli UCB osiąga wartość zerową, a prąd kolektora osiąga 90% swej wartości maksymalnej ;
tf — czas opadania (ang.: fall-time): czas między chwilami, w których prąd kolektora osiąga 90 i 10% swej wartości maksymalnej. Ponadto stosuje, się pojęcie czasu włączania
łoN ~ td "t~ tr |
(5.74) |
oraz czasu wyłączania | |
łoFF — ts+tf |
(5.75) |
Wszystkie wyżej zdefiniowane czasy przełączania można wyznaczyć analitycznie, jeśli są znane w:artośei współczynników' kf, kr oraz dwie stałe czasowe, tj. stała cza-