27

Widłak jałowcowaty

Lycopodium annotinum

Rodzina: widłakowate - Lycopodiaceae

SIEDLISKO

Mszystc bory szpilkowe, kwaśne buczyny i zarośla kosodrzewiny. Miejsca ocienione, na glebach o odczynie kwaśnym, najczęściej bielicowych. Ogólnie w miejscach wilgotniejszych niż widłak goździsty, nieraz na obrzeżach torfowisk w towarzystwie bagna zwyczajnego.

WYSTĘPOWANIE

Rośnie na terenie całego kraju, najczęściej w górach, w reglu górnym; na niżu znacznie rzadziej. Gatunek szeroko rozpo-

OPIS

Zimozielona bylina z pędami płożącymi się i zakorzeniającymi, widlasto rozgałęzionymi, długości do ł m; gałązki boczne wzniesione na wysokość 10-30 cm. Pęd pokryty drobnymi, lancetowatymi liśćmi, odstającymi na boki lub odgiętymi w dół, ułożonymi nie takgęsto jak u widłaka goździstego. Kłosy zaro-dnionośne na szczytach gałązek, wałeczkowate, bez szypułek (siedzące), zawsze pojedyncze. Liście zarodnionośnc żółtozielone, szeroko jajowate; w kątach liści pojedyncze zarodme z bardzo licznymi, żółtymi zarodnikami. Duże znaczenie ma rozmnażanie wegetatywne poprzez ukorzeniające się odcinki pędu.

KWITNIENIE

Zarodniki dojrzewają od łipca do września i rozsiewane są przez wiatr. Przedrośle kiełkujące z zarodnika wymaga do dalszego rozwoju symbiozy z grzybem.

wszechniony w Europie, północnej Azji, w Ameryce Północnej i na Grenlandii.

ZAGROŻENIA

W Polsce coraz rzadszy, zwłaszcza z powodu osuszania siedlisk i gospodarczego użytkowania lasów, ale także zrywania do celów dekoracyjnych.

■■■■■I CIE KAW O S T KI

Roślina lecznicza i. trująca, zawierająca alkaloidy, flawonoidy i kwasy organiczne.