29

Widłak wroniec

(WRONIEC WIDLASTY)

Huperziaselago    selago)

Rodzina: widłakowate - Lycopodiaceae

OPIS

Zimozielona bylina o krótkim kłączu i licznych korzeniach przy-azowych, mająca pędy widlasto rozgałęzione, wzniesione na ■y sokość do 20 cm i jedynie w nasadzie mogące nieco się poddać. Wszystkie odgałęzienia kończą wzrost na zbliżonej wysokości, co powoduje, że roślina tworzy kępę. Liście ciem-n zielone, lancetowate, na szczycie zaostrzone. Nic występują sy zarodnionośne, lecz jedynie liście zarodnionośne poło-: _ ne w górnej części pędu, podobne do liści płonnych; w pa-ihwinie liścia zarodnionośnego znajduje się jedna, żółta zaro-cnia. Duże znacznie ma rozmnażanie wegetatywne poprzez rozmnóżki pędowe wytwarzane na szczytach gałązek.

KWITNIENIE

Zarodniki dojrzewają od lipca do października, rozsiewane są zrzez wiatr. Przedrośle kiełkujące z zarodnika wymaga do dalszego rozwoju symbiozy z grzybem.

SIEDLISKO    ZK

Głównie bory świerkowe, zarośla kosówki i murawy wysokogórskie, znacznie rzadziej lasy liściaste. Rośnie zarówno w pełnym nasłonecznieniu, jak i w miejscach silnie ocienionych, na dość wilgotnym podłożu o różnej zawartości substancji organicznej, zawsze o odczynie kwaśnym.

WYSTĘPOWANIE

Licznie w górach i nielicznie na rozproszonych stanowiskach w niżowej części Polski. Gatunek szeroko rozpowszechniony w całej strefie klimatycznej borealnej i umiarkowanej Europy, Azji i Ameryki Północnej.

zagrożenia

W ostatnich dziesięcioleciach nastąpiło zmniejszenie liczby stanowisk w niżowej części Polski, a przyczyną były różne formy użytkowania lasów, przede wszystkim związane z osuszaniem siedlisk.

CIEKAWOSTKI

Gatunek sięgający daleko poza koło podbiegunowe, zasiedlający nawet wyspy Oceanu Lodowatego i północne wybrzeża Grenlandii.