Wskutek świadomego i celowego usuwania sprzeczności powstających w toku rozwoju socjalistycznego społeczeństwa nie następuje w socjalizmie proces wzrastania i pogłębiania się tych sprzeczności, jaki odbywa się we wszystkich wcześniejszych formacjach społecznych. Sprzeczności, powstające między organizacją stosunków produkcji a wymogami nowych sił wytwórczych, są w porę usuwane przez celowe przystosowywanie organizacji stosunków produkcji do zmienionych sił wytwórczych Tak samo następuje celowe przystosowanie nadbudowy do wymogów nowej organizacji stosunków produkcji. W rezultacie socjalistyczna formacja społeczna nie „starzeje się” i nie czeka jej upadek. Społeczna własność środków produkcji stwarza bowiem możliwość świadomego i celowego rozwiązywania narastających w procesie rozwoju sprzeczności socjologicznych i sprzeczności w działaniu praw ekonomicznych. Innym: słowy: socjalistyczna formacja społeczna posiada nieograniczoną zdolnoś: przystosowywania swoich stosunków produkcji i swojej nadbudowy do wymogów rozwoju społecznych sił wytwórczych. Zamiast ulec rozkładowi.
ludzkiego. Natomiast jest on przedsięwzięciem zmierzającym do świadomego i celowego rozwiązania tych sprzeczności i świadomego kierowania życiem społeczeństwa ludzkiego przez umiejętne wykorzystywanie poznanych przez naukę praw socjologicznych i ekonomicznych. Przezwyciężenie żywiołowości rozwoju społecznego usuwa podstawę dehumanizacji praw ekonomicznych i socjologicznych, zarówno w jej postaci naturalistycznej, jak i supranaturalistycznej. Życie społeczne ludzi okazuje się wówczas tworem działalności ludzkiej, tworem dawniej nieświadomym i niezamierzonym, w przyszłości coraz bardziej świadomym i zgoćr.y-z zamierzeniami człowieka. W ten sposób zostają przezwyciężone owe „demonie: r:--tragiczne struktury”, które ciążą nad człowiekiem. Następuje to jednak nie w wyniku biernego oczekiwania na realizację eschatologicznego proroctwa, ale pme: aktywną działalność ludzką, która bezustannie pokonuje przeszkody i sprzeczne s która wykorzystuje znajomość obiektywnych praw rządzących przyrodą i życiem społecznym, aby skutecznie urzeczywistniać stawiane sobie cele. Napięcia i sprzeczności dialektyczne, które powstają w toku tego zmagania, sprawiają, że zawsm musi istnieć aktywna postawa wobec rzeczywistości, rozróżnienie tego, co jesz zgodne z wymaganiami realizacji stawianych sobie zdań, od tego, co nim nie ;er_ czyli postawa moralno-wartościująca wobec faktów indywidualnego i zbiorowe z: życia ludzkiego. Wraz z naturalistyczną i supranaturalistyczną mistyfikacją prm ekonomicznych i socjologicznych, społeczeństwo socjalistyczne wyzbywa się zez eschatologicznego oczekiwania „końca sprzeczności i zmagań”, czy to w poszerz chrześcijańskiego Królestwa Bożego, czy w postaci hinduskiej i buddyjskiej nirwr-ny. Eschatologiczne marzenia były produktem formacji społecznych, w którym żywiołowe rezultaty działalności ludzkiej panowały nad człowiekiem jak obca. p:-nadludzka potęga. Zanikają one w miarę jak żywiołowość procesów społecznym zostaje zastąpiona przez działalność społeczną, skutecznie osiągającą zamierzona cele.
, i£ wcześnie, :i fazy rozwoju 5 Opanowuj ą: umożliwiaj ące ironicznych : uy — socjalni: wtarzających i lejnych forma: izłowieka kier
uiozonego pruyr kiego 52.
Praktyczne rri
Jak wiemy, i:mości ludzkie; uświadamiająr ir~
w sposób przeu r uzlowieka, jeie_ znaczy w spis:: mości ludzkie; warunkiem u01: o Nie można 10-
: socjologicznym w celu uzyskami ii bo jeżeli ma u
51 Zazwyczaj ~ formacja społem: n fazę, w której mv :ć wkładu jećnosm. rc-.niskiego, Warsm-' pierwszą fazę rarso produkcji. (Zob. w pojętym socjalimrns przejściowy, że je* jest formacją prze. nego odbywa się be
52 To niewąrpln re „ta formacja sp tek do krytyki ee: ::ę okres żywiołów* wiek świadomie i nistoria”, rozpoeryn