332 (20)

332

9. Obliczanie obwodu magnetycznego maszyn prądu przemię

^hp2

&CP21 = i_P2 | B(y)dy

(9.923)

Po obliczeniu otrzymuje się

SlSiiMmSi

(9.92b)

Taki sam strumień występuje w pieńku bieguna np. N pod wpływem rozproszenia w kierunku drugiego, np. lewostronnego, bieguna S. Zatem przewodność magnetyczna

(9.93)

W rzeczywistości jednak linie między ściankami sąsiednich pieńków nie przebiegają wzdłuż luku okręgów, a wg linii krótszych.

Wyniki bardziej zgodne z doświadczeniem otrzymuje się z zależności

W12noip2    * U51,₂ Wm io-

iHp2    a,₂

(9.94a)

w której a_r2 — średnia odległość między ściankami pieńków, przy czym

^ap2=pd,-2d.-2hp_l-h_p2)-b_p2

(9.94b)

Przewodność magnetyczną między czołowymi ściankami pieńków sąsiednich biegunów można obliczyć z zależności (9.95), w której przyjęto, że długość linii pola jest równa a_p2 + nx (rys. 9.33) oraz że każda linia jest skojarzona ze średnim przepływem

ESI

a,2 + nx    ^p \    2a_p2!

(9.95)

Całkowita przewodność magnetyczna między pieńkami biegunów

A„p2 = A

ap2l + /ląp22

(9.96)

strumień zaś

(9.97)

— 2d op2®'of

Podobnie oblicza się przewodność między bocznymi powierzchniami nadbiegunników

(9.98a)

przy czym efektywna wysokość nabiegunnika

gą, Obliczanie przepływu całkowitego maszyny synchronicznej

333

l 2/ipi+hpo "«pi ^= 3	(9.98b)
Wysokość nadbiegunnika na jego krańcu
^hpo ^= hn^+J^ri-(jr) ~^r.	(9.98c)
oznaczenia — jak na rys. 7.22. Średnia odległość między nabiegunnikami
a Pi = ^-W.-25.-h„)-bpi 2p	(9.98d)
oznaczenia — jak na rys. 9.33.
Przewodność magnetyczna między czołowymi powierzchniami nabiegunników
/lapl2 = 8ł.pł In^l-gŁLjlO-^1	(9.99)
Całkowita przewodność między nabiegunnikami
d»pt = dcpłi+/lspi2	(9.100)
Strumień zaś
^opt ^= 2AaplO„/	(9.101)
Całkowity strumień rozproszony przechodzący przez biegun wirnika	oraz jarzmo
♦•/ = ®opł + ^op2	(9.102)
Współczynnik rozproszenia strumienia uzwojenia wzbudzającego, występujący w zależności (9.72a) i dalszych
t « f $	(9.103)

przy czym <ł> — strumień w szczelinie roboczej.

9.8.3. Przepływ oddziaływania twornika

W obciążonej maszynie synchronicznej, oprócz przepływu uzwojenia wzbudzającego &_r, występuje również przepływ wytwarzany przez prąd, w uzwojeniu twornika &_m. W stanie ustalonym oba przepływy są względem siebie nieruchome, ale amplitudy ich podstawowych harmonicznych są przesunięte o kąt <|i zależny od charakteru obciążenia maszyny.

Typowym stanem pracy maszyny synchronicznej — prądnicy, silnika i kompensatora — jest praca, w której przepływ uzwojenia twornika w mniej-