324 9. Obliczanie obwodu magnetycznego maszyn prądu przemh
fazowych. Projektując maszynę oblicza się skuteczną wartość prądu magne sującego lm nie wyznaczając udziału poszczególnych harmonicznych. Pn^. tycznie zgodne z doświadczeniem wyniki otrzymuje się z zależności wynikającej z wyrażenia na amplitudę podstawowej harmonicznej przestrzennego rozkładu przepływu
K P
(9.76)
Podstawiając do tej zależności sumę napięć magnetycznych wzdłuż połowy długości zamkniętej linii L (rys. 9.2), tj.
(9-77) otrzymuje się skuteczną wartość prądu magnesującego w maszynie trójfazowej
(9.78)
/ PEU " 1,35 NkwX
Rys. 9.30. Przykładowy rozkład pola w maszynie indukcyjnej / — charakterystyka magnesowania do wyznaczania rozkładu pola; 2 — rozkład przepływu; i — zniekształcony rozkład pola; 4 — podstawowa harmoniczna rozkładu pola; 5 — suma wyższych
harmonicznych rozkładu pola
czym: p — liczba par biegunów; N — szeregowa liczba zwojów uzwojenia fazowego; k»i — współczynnik uzwojenia dla podstawowej harmonicznej.
Stosowana jest również metoda obliczania prądu magnesującego na podstawie sumy napięć magnetycznych wyznaczonych wzdłuż linii przechodzą* cej przez szczelinę w miejscu oddalonym od osi pola o kąt ^ — 30+36°. Gdyby rozkład pola B(x) w szczelinie był odkształcony tylko przez trzecią harmoniczną, to wartość indukcji wynikająca z odkształconego rozkładu byłaby równa wartości harmonicznej podstawowej w punkcie przesuniętym od osi pola o kąt 30°. Ponieważ w rozkładzie B(x) istnieją także harmoniczne wyższego rzędu niż trzecia, to przecięcie harmonicznej podstawowej z rozkładem B(x) występuje przy kącie nieco większym, np. 35° (rys. 9.30).
Jeżeli w znamionowych warunkach pracy maszyny napięcia magnetyczne w strefie zębowo--żlobkowej są duże, a w strefie jarzmowej — małe, to rozkład pola B(x) jest silnie spłaszczony i przecięcie z jego podstawową harmoniczną następuje w punkcie o jeszcze większym kącie, np. na rys. 9.30 kąt ten jest równy 42°.
Można więc obliczać napięcie magnetyczne dla indukcji Bs cos 35°« * 0,82 Bt. Po obliczeniu dla tej indukcji sumy napięć magnetycznych (I U)0,82 t albo przelicza się otrzymaną wartość wg zależności
COS 35
albo podstawia się do wzoru
. _ P(20)o,82* _P(20)q42* m-m
m 1,35 cos 3S0-Nk,i j 1,107 Nkwl
Przy takim postępowaniu unika się wprawdzie korzystania ze współczynników k„, a, oraz kB — dokładność uzyskanych wyników zależy jednak od trafności oszacowania kąta ijr określającego położenie punktu przecięcia podstawowej harmonicznej rozkładu pola z tymże rozkładem B(x).
Na podstawie prądu magnesującego /„ oraz sem E oblicza się reaktancję główną maszyny
Xm = Y (9.80)
*m
9.8.1. Obliczanie charakterystyki magnesowania maszyny
W celu zaprojektowania uzwojenia wzbudzającego oraz obliczeniowego prognozowania zachowań maszyny w różnych stanach pracy trzeba ra.in. obliczyć jej przepływ całkowity przy.
A