355 [1024x768]

ELEKTROCHEMIA

Sumę pracy chemicznej (a więc potencjału chemicznego /i,) oraz pracy elektrycznej (z, • F- <p) nazywamy potencjałem elektrochemicznym składnika „i” w danej fazie i oznaczamy przez ju_f:

Potencjał ELEKTROCHE-
MICZNY	hi - hi+*,-F-tp

Jak widzimy, potencjał elektrochemiczny spełnia przy przechodzeniu przez granicę faz w stosunku do jonów analogiczną rolę jak potencjał chemiczny w stosunku do elektrycznie obojętnych cząsteczek.

Typowym przykładem jest tu równowaga ustalająca się na powierzchni elektrody, gdzie jony przechodzą pomiędzy metalem a roztworem. Oznaczając przez <p_n potencjał wewnętrzny elektrody, a przez <p_& potencjał wewnętrzny roztworu, możemy napisać równania na potencjał elektrochemiczny jonu Me"* w metalu i w roztworze:

<“«$• - /©’. +» • F' <Pm - A®-+i» F -ł>_B

W stanie równowagi, potencjał elektrochemiczny jonów musi być taki sam w obydwu fazach, czyli:

ŻO - /?£’••

lub

^f 9m- /•£>" +nF<p_u

Ponieważ

+ /łTln (Me**)

zatem

+ ^Wc-)

Traktując różnicą potencjałów wewnętrznych jako potencjał elektrody V*-<P* = E

otrzymujemy równanie Nernsta na potencjaI elektrody (porównaj równanie 5.84).

£= £° + —^rin(Me-)