370
8. Równania różniczkowe
12. Obszar stabilności metody Rungego-Kutty (8.3.6) pokazano na rys. 8.5.2. Zrai** punkty przecięcia granicy obszaru z osią rzeczywistą i z osią urojoną (te ostatnie można otrzymać, rozwiązując zadanie 7 z § 8.3).
13. Dla jakich dodatnich długości kroku h metoda Cowella zastosowana do równani różniczkowego
daje rozwiązania ograniczone?
Rys. B.5.2
14. Wykazać, źe metoda wsteczna rzędu drugiego określona równością
ry.+łr!y.-hf(yj
jest stabilna typu .4(0). (W istocie jest ona stabilna typu A.)
15. (a) Pokazać, że można określić i fJ2 tak, aby dla metody wielokrokowej
y„” -4^,-1+5y.-a + h(fij(ym„s)+fiJiyn-2))
było p=3. Wyznaczyć stałą błędu c z (8.5.13).
(b) Tę metodę zastosowano dla h = 0.1 do zadania y'=y, j(0) = l, przy czym y\ było równe exp (0.1) z dokładnością do sześciu cyfr ułamkowych i tej samej dokładności używano w obliczeniach. Wartość yXQ okazała się ujemna! Wyjaśnić, dlaczego powstał tak wielki błąd.
16. Rozważyć przykład 8.5.8. Wyznaczyć skutki wygładzania według wzoru (8.3.3) dla qm — \l A =*0.1, A'=I0.
17. Zastosować metodę liniową wiełokrokową, określoną za pomocą wielomian^ p i er, do zwykłego zadania testowego y' = qy, y{0)= 1.
(a) Pokazać, że jeśli Cj jest zerem (pojedynczym) wielomianu p, to równanie różnico^® ma rozwiązanie szczególne równe w przy bliżeniu
y*= C / txp(XjqxJ nk).