399 (15)

Z. J amfo A. tocioti i frgo ictiinafogir. Wir5W#u 2005 lSBN*?01-l44?)-9.Cby WN PWN 2005

Ten typ nagrzewu stosuje się najczęściej przy betonowaniu w formach bateryjnych, co pozwala na ekonomiczne wykorzystanie źródła ciepła. Może to być ciepłe powietrze, prąd elektryczny, para wodna, olej. Jeśli formy są mało odkształcalne i zamknięte, to szybkość podnoszenia temperatury (faza II obróbki termicznej) może być przyspieszona do 60-70°C/godz.

18.2.9. Nagrzewanie energią promieni podczerwonych

Istota tego sposobu polega na tym, że ciepło uzyskane w generatorach podczerwieni (promiennikach podczerwieni) przesyłane jest przez promieniowanie do nagrzewanego elementu.

Do nagrzewania betonu nadają się promienie podczerwone o długości fali od 0,76 do 6 mm. Uzyskuje się je praktycznie przy nagrzaniu ciał stałych do temperatury rzędu 300 do 900°C. W praktyce stosuje się w tym celu różne materiały, np. stale żaroodporne, specjalną ceramikę itp. Najważniejszą zaletą tej metody jest bezpośrednie przenoszenie ciepła ze źródła do betonu, dzięki czemu nie następuje większa strata ciepła. Wiązka promieni podczerwonych oddaje ciepło dopiero po wniknięciu w nagrzewane ciało. Stopień wykorzystania ciepła wynosi od 80 do 90%.

Ilość dostarczonego ciepła reguluje się odległością źródła promieniowania (bilans cieplny na jednostkę powierzchni betonu ) oraz mocą promienników. Ten typ nagrzew ania stosuje się raczej do nagrzewu małych elementów i do nagrzewu miejscowego. Szczególne usługi oddaje w okresie zimowym, gdyż promiennikami można łatwo i bezpiecznie operować. Rysunek 18.6 pokazuje przykład wykorzystania promiennika.

18.6. Przykład zastosowania promienników podczerwieni: 1 element betonowy poddany nagrzewaniu, 2 - pokrycia izolacyjne, 3 - generatory promieniowania

Dla ochrony przed parowaniem wody należy nagrzewany promieniami beton przykryć paroszczclną folią przylegającą do betonu. Elementy grubsze od 20 cm powinny być nagrzewane dwustronnie z uwagi na ograniczoną głębokość przenikania promieni.

18.2.10. Sposoby zwiększania efektywności nagrzewania

Efekt obróbki cieplnej, wyrażający się w szybszym przebiegu twardnienia betonu, rośnie w przypadku jednoczesnego stosowania:

a)    właściwie dobranych cementów (szybciej wiążących),

b)    mieszanek o niskiej wartości W/C (< 0.45).

c)    rewibracji,

d)    aktywacji cementu przez dodatkowy przemiał,

e)    domieszek przyspieszających wiązanie,

f)    dojrzewanie betonu w formach zamkniętych.

g)    wprowadzanie do form gorącej mieszanki.

392