Wykazano, że stożkowy dyfuzor jest czynnikiem zwiększającym napełnienie i pozwalającym, częściowo zmniejszyć straty wyłotow7e. Oddziaływanie układu wylotowego jest jednak w pewnym stopniu zależne od tego, czy występują w nim przebiegi o charakterze czysto akustycznym czy również i dynamicznym. Teoria przebiegów akustycznych zakłada niekiedy liniową zależność ciśnienia fali akustycznej i przepływu. Teoria dynamiczna fał o dużych amplitudach obejmuje natomiast zjawiska przebiegające przy nieliniowych zależnościach ciśnienia i przepływu i uwzględnia równocześnie tłumienie drgań wskutek tarcia oraz tzw. zwiększoną akustyczną prędkość dźwięku.
Obliczając układy wylotowe stosowano do niedawna „liniową” teorię akustyczną, która jednak nie była dokładna, zwłaszcza w przypadku silników o małych pojemnościach skokowych oraz dużej szybkobieżności. Badania wykazały, że w silniku o odpowiednio małej średnicy rury wylotowej odbita fala ciśnienia o dużej amplitudzie porusza się z prędkością większą o około 20% od akustycznej prędkości dźwięku, tak więc przeliczenia długości rury nie będą poprawne przy założeniu prędkości akustycznej (np. rzędu 480-510 m/sek), ustalonej na podstawie wzoru (13).
Ocenę charakteru przebiegów7 umożliwia tzw. wskaźnik prędkość; granicznej w okresie otwarcia zaworu lub okienka wylotowego [68]
co
m • Vs- 6 • n F [{/ 7,y/
[c m/sek]
(48-
który po przekształceniu do postaci
<Po- =
Vs • n
t \y ‘ 7. j,y
stanowi charakterystyczną liczbę przepływu,
gdzie: Vs — pojemność skokowa jednego cylindra [cm3],
Fw — przekrój rury wylotowej [cm2],
ctw — kąt otwarcia zaworu lub okienka wylotowego [stopni o.w.k.],
m — 2,5-3 — czynnik temperatury i ciśnienia, obejmujący też wpływ współczynnika sprawności napełnienia.
Przeliczenie wielkości ęo dla badanych silników, w których stwierdzono „zwiększone” prędkości dźwięku, pozwoliło ustalić krytyczną wartość
42