4 (1848)

$ PIERWOTNOŚĆ SKRZYWIENIA: pierwotne, wtór- y

n«.

Ustalenie, które skrzywienie jest pierwotne, a które wtórne ma zasadnicze znaczenie dla prowadzonego postępowania korekcyjnego. Skrzywienie pierwotne z reguły jest większe, ma kształt łuku, zmiany strukturalne są bardziej nasilone, występuje mniejsza ruchomość odcinkowa i większa rotacja. Przy trzech skrzywieniach - środkowe jest pierwotne. Korekcja powinna być nakierowana na skrzywienie pierwotne, a korekcja skrzywienia wtórnego jest /ale),na od efektów działań na skrzywieniu pierwotnym.

Nie wolno nam doprowadzić do dekompensacji. Czasami nawet gdy nie ma możliwości korekcji skrzywienia pierwotnego, w celu wyrównania stosuje się ćwiczenia pogłębiające skrzywienia wtórne, aby uniknąć kompensacji poiatmiowej (miednica i kończyny dolne).

• STOPIEŃ MECHANICZNEGO WYRÓWNANIA SIĘ SKRZYWIENIA: wyrównane, niewyrównane. kompensacja ma zasadnicze znaczenie dla statyki i równowagi ciała, ale przede wszystkim dla progresji skrzywieni. Pojawienie się wygięć wtórnych paradoksalnie należy minować jako zjawisko pozytywne, które jest dążeniem organomu do wyrównania osi ciała. Z kompensacją mamy do czynienia wtedy, gdy klatka piersiowa jest ustawiona md miednicą, a pion spuszczony od guzowatości potylicz-aq przechodzi przez szparę międzypośladkową i przebija aę przez środek podstawy utworzonej przez stopy. Mówimy wtedy o kompensacji liniowej. W 70% przypadków wytwarza się wprawdzie stan równowagi Jednak dochodzi do przesunięcia środka ciężkości (kompensacja pozalinio-wa), s wyrównanie odbywa się nie w obrębie kręgosłupa, lecz miednicy i kończyn dolnych, dlatego w dużej liczbie skolioz stwierdza się zmiany w miednicy. Pojawia się asymetria kości miednicznych z jednostronnym obniżeniem przedniego górnego kolca biodrowego bez zmiany długowi bezwzględnej kończyny dolnej.