52 53 (27)

52

ważne czytamy w całości. Jeżeli książka stanowi naszą własność wolno podkreślić w tekście lub na marginesie tę treść, jaka według nas wyjaśnia istotne problemy studiowanego zagadnienia. Również w książkach bibliotecznych spotykamy podkreślenia, lecz nie świadczy to najlepiej o kulturze czytelników. Korzystając z nich powinniśmy wynotować na kartkach myśli - hasła, które treść nam niesie, jak również numer strony, by można było je łatwo odnaleźć. U góry kartki podaje się tytuł i autora podręcznika.

Konieczne jest jednorazowe przeczytanie całego rozdziału, co da nam orientację odnośnie zakresu omawianych spraw oraz sposobu ich ujęcia; stworzy to obraz całego zagadnienia, po pierwszym czytaniu dokonuje się analizy treści oraz ustalenia co w niej jest najbardziej potrzebne dla zamierzonych zajęć - będą to wynotowane fragmenty, które powinniśmy przeczytać ponownie budując na nich treść notatek roboczych składających się na całość naszego opracowania wykładu czy ćwiczeń. Najlepiej ujmować je w punktach tematycznych, które wejdą do konspektu. Znając zagadnienie, rozwiniemy te punkty w toku wykładu. Czynność związana z ustaleniem punktów konspektu i ich treści, zmusza instruktora do gruntownego jej przemyślenia tak, by w kilku słowach pisanych w konspekcie miał "zmagazynowane" wszystko to, co chciałby przekazać słuchaczom.

Czytelnik wprawiony w konspektowanie książek stonuje zazwyczaj pewne symbole. Będą to krzyżyki, znaki zapytania, linie faliste czy proste i inne - każde oznacza stosunek czytelnika do treści. Wykrzyknik może oznaczać treść szczególnie ważną, znak zapytania - stosunek kontrowersyjny do myśli autora /czyżby tak było jak on podaje?/ itp. System stosowanych sym-

boli jest całkowicie prywatną sprawą czytelnika i może prócz znaków obejmować skróty słów czy myśli np. słowo "nie" napisane na marginesie - może wyrażać brak zgody na pogląd autora itp. Chodzi tu o to by przyjęty system stosować konsekwentnie i nie zmieniać go przy czytaniu następnej książki.

Podkreślenia treści zwracają uwagę na ich wyróżniające się znaczenie dla opracowywanego tematu. Zaleca się podkreślenie kilku, nie jednego słów stanowiących rdzeń zadartych w tekście myśli ^x^.

C. Metody prowadzenia ćwiczeń

Niektórych przedmiotów ujętych w programach szkolenia żeglarskiego należy nauczyć również matodą ćwiczeń. W dalszej treści przedstawiam informacje dotyczące ich organizacji i prowadzenia. Nie od rzeczy będzie tu przypomnieć, że część uwag dotyczących prowadzenia zajęć metodami słownymi znajduje pełne zastosowanie również w przedstawionej metodzie ćwiczeń.

Zależnie od warunków w których ćwiczenia mają być'przepro-wadzane, odróżnić należy różne ich formy:

-    ćwiczenia prowadzone w sali,

-    ćwiczenia prowadzone w terenie.

W obydwu przypadkach wybrane miejsce ćwiczeń decyduje o warunkach prowadzenia ich jak i doborze pomocy szkoleniowych. Istnieją jednak pewne ogólne zasady organizacji ćwiczeń i o nich chcę obecnie mówić.

Obszerniejsze wskazówki znajdzie Czytelnik w podręczniku j.Rudniańskiego "Metodyka odczytu i dyskusji"

x/