6 (1704)

ĆWICZENIE

ĆWICZENIE

3.12

Formatowanie w kolumnie

wypisz w pierwszym wierszu swoje imię, a w drugim nazwisko, formatując je zgodnie z długością dłuższego wyrazu.

W moim przypadku dłuższe jest niewątpliwie nazwisko. Składa się z 11 znaków. Dlatego program w moim przypadku będzie wyglądał następująco:

program cw3_12;

{ Program wyświetla imię w pierwszym wierszu, nazwisko }

{ w drugim, formatując zgodnie z dluzszym z tych wyrazów. }

{ Katalog r3_03 : 3_12.pas    } begln

Writeln ('Andrzej' :11); Writeln ('Kierzkowski' :11); end.

Oczywiście zamiast moich danych i liczby 11, wstaw własne (i odpowiednie formatowanie], Jak widać, tekst został ładnie wyrównany do prawej strony.

3.4. Stałe i zmienne, najczęściej stosowane typy

Pora zająć się jedną z ważniejszych rzeczy w Turbo Pascalu: stałymi, zmiennymi i typami. Rozpocznijmy od rzeczy najprostszej, czyli stałych. Wyobraźmy sobie program, który w kilku miejscach wykorzystuje pewną wartość (na przykład minimalną stawkę podatkową). W momencie, gdy wartość ta ulega zmianie, zachodzi również konieczność jej zamiany w kilku (a może w znacznie większej liczbie?) miejscach w programie. Jest to bardzo pracochłonne i może spowodować błędy. Tymczasem istnieje dużo lepsza metoda rozwiązania tego problemu. Można wartość zdefiniować raz, na początku programu, a następnie odwoływać się do niej wielokrotnie w programie poprzez nazwę. Jeżeli zajdzie konieczność zmiany wartości, wystarczy to zrobić raz, na początku programu, a odniesie to skutek wszędzie, gdzie jest ona wykorzystywana.

Stałe definiuje się (deklaruje) w bloku deklaracji. Służy do tego sekcja const. Po tym słowie kluczowym można definiować stałe, posługując się postacią nazwa = wartość. Kolejne deklaracje należy oddzielać średnikami. Oto przykład:

program przykład; const

A - 10;

B - 50;

ĆWICZENIE

3.13

Obliczenie podatku

Napisz program, który wyświetla wartość podatku od dochodu 5000 zł w 2005 roku. Użyj stałych do zapamiętania kwoty wolnej od podatku i stawki procentowej.