4
Samochód Lublin ma klasyczny układ napędowy. Silnik, umieszczony z przodu, napędza koła tylne za pośrednictwem zespołów przeniesienia napędu takich, jak sprzęgło, skrzynka biegów, wał napędowy oraz tylny most napędowy (z przekładnią główną, mechanizmem różnicowym i półosiami napędowymi).
Sprzęgło umożliwia odłączenie lub połączenie silnika z układem przeniesienia napędu podczas ruszania i zatrzymywania samochodu oraz w czasie jazdy podczas zmiany przełożeń w skrzynce biegów.
W samochodzie jest stosowane sprzęgło jednotarczo-we Vałeo z dociskową sprężyną talerzową (10, rys. 4.1). Sprzęgło ma wzmocnioną tarczę dociskową. Zewnętrzna średnica tarczy i pierścienia dociskowego wynosi 242 mm. W tym sprzęgle jest zastosowane łożysko stożkowe (20) na wałku sprzęgłowym.
W skład sprzęgła wchodzą: tarcza cierna sprzęgła (5), pierścień dociskowy (9), oprawa sprzęgła (13), centralna sprężyna talerzowa (10), pierścienie oporowe (12), tuleja przesuwna (16) z łożyskiem wyciskowym (15) oraz zewnętrzny mechanizm wyłączający sprzęgło. Pierścień dociskowy (9) jest wyrównoważony dynamicznie. Wszystkie części znajdują się w obudowie (/) odlanej z żeliwa szarego.
Charakterystykę techniczną sprzęgła podano w tablicy 4-1.
W pierwszej fazie nacisku na pedał sprzęgła następuje zbliżenie tulei z łożyskiem wyciskowym (15) do pierścienia dociskowego (9) i likwidacja luzu (C = = 1,5 mm) między tymi częściami (jałowy skok pedału sprzęgła).
W drugiej fazie nacisku (roboczy skok pedału) następuje stopniowe zginanie sprężyny dociskowej (10) pierścieniami oporowymi (12), co powoduje zmniejszenie nacisku pierścienia tarczy sprzęgła, aż do jej całkowitego zwolnienia (rozłączenia napędu).
Podczas zwalniania pedału sprzęgła następuje oddalanie łożyska wyciskowego (15) od koła zamachowego (2) i stopniowy powrót sprężyny centralnej do położenia roboczego, w którym dzięki sprężystości swej części zewnętrznej naciska ona na pierścień dociskowy (9, rys. 4.1), powodując zaciśnięcie tarczy sprzęgła (3) między nim a kołem zamachowym (2). W celu polepszenia płynności włączania napędu i zabezpieczenia układu napędowego przed drganiami wymuszonymi pracą silnika tarcza sprzęgła jest wyposażona w tłumik drgań skrętnych, składający się z ośmiu sprężyn amortyzujących (5, rys. 4.2) oraz dwóch tłumiących drgania pierścieni ciernych z okładzinami (5).
Okładziny tarczy sprzęgła, wykonane z materiału ciernego, są przynitowane i przyklejone do segmentów tarczy w taki sposób, aby zapewnić ich sprężynowanie podczas ściskania.
Charakterystyka techniczna sprzęgła
Typ |
suche, jednotarczowe |
Maks. moment obrotowy |
7. centralną sprężyną talerzową 147 N ■ m |
Maks. moment tarcia pierścienia dociskowego |
147... 186 N • m |
Średnica zewnętrzna okładzin ciernych |
242 -0,7 mm |
Średnica wewnętrzna |
162■ °-8 mm |
Grubość nowej okładziny ciernej |
3,7_o.j mm |
Dopuszczalna grubość zużytej okładziny |
2,95 mm |
Materiał tarczy ciernej |
bezazbestowy |
Grubość tarczy sprzęgła z okładzinami ciernymi w stanie ściśniętym |
7,85^5 mm |
Grubość tarczy sprzęgła z okładzinami ciernymi w stanie swobodnym |
8,8+0’5 mm |
Liczba sprężyn amortyzujących |
8 (4 + 4) |
Dopuszczalne nicwyrówn o ważenie statyczne tarczy sprzęgła |
0,18 N em |
Mechanizm wyłączania sprzęgła |
mechaniczny (linka) |
Jałowy skok pedału sprzęgła |
25...33 mm |
Masa sprzęgła z obudową |
ok. 28 kg |