8 (634)

	Malując nuci
	Leci pies bez owies
	Ogonem wywija —
	Pewnie nie mężaty
	Scęśliwo bestyja... oj dana!
	WSZYSCY
	Oj dana, oj dana, oj dada — do dada!
	JERZY
	Ludowa poezja ma w sobie tyle czaru!

HK88SI

Poprzedni i Bronik

Wuj chwili za ręką ciągnąc Bronika wbiega FREDZIO

Pam Blonik, pam Blonik?

A! Baca. Serwus.	JULIA
	BRONIK
Szacunecek dziewice,	szacunecek.
Jak się pan ma?	MISIA, WICIA
Wcale się ni mom.	BRONIK podaje rykt
	Do Julii

Jak się macie, niewiasta, przy wasztacie? Nie witać, niewiasto, smarować se dalij.

Do Wici

Dziewica mękoli organki?

WICIA

Także komplement!

BRONIK

Mękolcie, dziewica, jaz do skutecnońci.

Do Józia

Jak się masz, brzdącu.

JÓZIO

Dobrze się mam, brzdącu!

BRONIK

spojrzał

Hy, ciętoo! Nie daj se dmuchać w kij!

FREDZIO ciągnie ciupagę

Panie Blonik, niech pam Blonik da mi siekilke.

CESIA

Pan miał jechać do Paryża.

BRONIK do dziecka

Bier, mój raku zatracony.

CESIA

Ze trzy tygodnie już nie widzieliśmy pana.

BRONIK

Dziewica se wypłakała slipki CESIA

Cóż znowu! Taka zarozumiałość.

BRONIK

Wcale grzecny pontret Lezie z płótna, lezie!

JULIA

li - nie urągalibyście. Kicz je i basta.

BRONIK

Kić je, bo je; ale co ze szmaciny lezie, to swoją pyraom-Hy, bedom z was ludzie, niewiasto.

Klepie Julię po ramieniu