Ciągi liczbowe
Granice ciągów
49
rosnący (rys. 1.1.7 - 8). Ciągi - monofonicznymi. Określenia i definicji funkcji monotonicz-znych od numeru no £ ki* Mord aj ąc znak różnicy an+i — Un>
porównując iloraz —r z 1-
O Ćwiczenie 1.1.13
a) Dla n > 4 niech pn oznacza długość największej przekątnej n-kąta foremnego wpisanego w okrąg o promieniu 1. Czy ciąg (pn) jest rosnący?
b) Dla n > 3 niech Sn oznacza pole n-kąta foremnego opisanego na kole o promieniu 1. Czy ciąg (Sn) jest malejący?
O Ćwiczenie* 1.1.14
Znaleźć największy wyraz podanego ciągu:
a) an — 5n - n2; b) bn = 2n+2 - 3n; c) cn = sin
iacy fiący tlejący j snący
c) cn — n +
a = n2 - n;
(3n)i,
n “ (n!)3 ’ fn = logn+l hn = 5n~T-2n.
U7T
sm
O Ćwiczenie* 1.1.15
Znaleźć najmniejszy wyraz podanego ciągu: a) an = 2n2 - lin; b) 6n = n3 - 13n;
c) cn
V/9Ó .
» Definicja 1.2.1 (granica właściwa ciągu, ciąg zbieżny)
Ciąg (an) ma granicę właściwą (krótko: granicę) a € M, co symbolicznie zapisujemy w postaci równości lim an = a, wtedy i tylko wtedy, gd}'
n-—>co
£>0 no€N ngN
Ciąg, który ma granicę właściwą, nazywamy ciągiem zbieżnym. W przypadku przeciwnym mówimy, że ciąg jest rozbieżny. Obrazowo: ciąg ma granicę a, gdy jego dostatecznie dalekie wyrazy leżą dowolnie blisko punktu a. Zamiast równości lim an — a można pisać an —> a. Można również pisać krótko lim an = a lub
n—* oo ,l—00
0-n * a.
a7l
wnego miejsca: