92

92



92


TEORIA - DIAGNOZA - TERAPIA. Wybrane problemy pedagogiki specjalnej

Tabela 2. Specyfika zaburzeń występujących w rozwoju dziecka z autyzmem od urodzenia do powyżej 4 roku życia (na podstawie opracowań Towarzystwa Autyzmu w Stanach Zjednoczonych oraz Kanadzie)

Wiek dziecka Funkcja

Od urodzenia do 18 miesiąca życia.

Od 17 miesiąca do 4 raku życia

Powyżej 4 roku życia

Zachowania

społeczne

1.    Unikanie kontaktu wzrokowego.

2.    Unikanie kontaktu fizycznego.

3.    Szczątkowy kontakt z osobą najczęściej się opiekującą.

4.    Opóźniony rozwój emocjonalny np. brak występowania uśmiechu

5.    Odrzucanie prób .nawiązywania kontaktu, pocieszania, tulenia.

6.    Usztywnianie ciaia podczas brania na ręce,

7.    Preferowanie samotnej zabawy.

8.    Brak zainteresowania zabawkami.

f. Unikanie kontaktu wzrokowego.

2.    Odrzucanie pocieszenia, przytulenia.

3.    Preferowanie samotnych zabaw.

4.    Brak umiejętności naśladowania.

5.    Brak świadomości innych osób.

6.    Nieprawidłowy przebieg zabawy, głównie wprawianie przedmiotów w ruch wirowy.

1.    Brak umiejętności naśladowania.

2.    Nieumiejętność rozróżniania osób od przedmiotów.

3.    Nieumiejętność okazywania emocji wobec osób z otoczenia.

4.    Preferowanie zabaw w samotności.

5.    Opór wobec prób kontaktu fizycznego.

6.    Brak prawidłowego (w stosunku do wieku rozwojowego) rozwoju funkcji społecznych

i emocjonalnych.

Komunikacja

\

1.    Brak komunikacji pozawerbalnej.

2.    Odrzucanie prób nawiązywania komunikacji osobami z otoczenia.

3.    Brak naśladownictwa gestu,

4.    Brak w okresie melodii gruchania, gaworzenia, oraz okresu słowa.

1.    Występuje opóźniony rozwój mowy.

2.    Niezdolność rozumienia mowy i języka.

3.    Brak wykorzystania w komunikowaniu wspomagających gestów i ruchów ciała.

4.    Wypowiadanie zazwyczaj dziwnych pierwszych słów (często trudnych pod względem artykulacyjnym).

5.    Mowa echolaliczna (powtarzanie fraz).

6.    Mówienie przy użyciu zmienionej formy artykulacji i języka (składnia, artykulacja, intonacja itp.).

1.    Występowanie opóźnionego rozwoju mowy.

2.    Ograniczone użycie ekspresji w przekazie informacji.

3.    Niepowodzenia w inicjowaniu komunikacji.

4.    Używanie nietypowych dźwięków i głosu

w mowie.

5.    Echolalia bezpośrednia i odroczona.

6.    Brak lub używanie

w nieprawidłowy sposób zaimków osobowych.

7.    Mówienie z użyciem nieprawidłowej barwy

i natężenia głosu.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
90 TEORIA - DIAGNOZA - TERAPIA. Wybrane problemy pedagogiki specjalnej Legenda: 1    
220 TEORIA - DIAGNOZA - TERAPIA. Wybrane problemy pedagogiki specjalnej nikatu. Wraz ze wzrostem lic
222 TEORIA - DIAGNOZA - TERAPIA. Wybrane problemy pedagogiki specjalnej Korzystanie z symboli oparty
94TEORIA - DIAGNOZA - TERAPIA. Wybrane problemy pedagogiki specjalnej i niekompletność analizy obraz
96TEORIA - DIAGNOZA - TERAPIA. Wybrane problemy pedagogiki specjalnej Deficyt, którego istnienie pos
98TEORIA - DIAGNOZA - TERAPIA. Wybrane problemy pedagogiki specjalnej jedynie jedna osoba spośród ba
224TEORIA - DIAGNOZA - TERAPIA. Wybrane problemy pedagogiki specjalnej rych materiał słownikowy
226TEORIA - DIAGNOZA - TERAPIA. Wybrane problemy pedagogiki specjalnej Nie wszystkie dzieci niemówią
92 ARTYKUŁY - Wybrane problemy pedagogiki specjalnej ocenia się realne możliwości uczenia się określ
94 ARTYKUŁY - Wybrane problemy pedagogiki specjalnej Miszalska A., 1996: Reakcje społeczne na przemi
84 ARTYKUŁY - Wybrane problemy pedagogiki specjalnej sposobu uprawiania nauki oraz dostrzegania wart
86 ARTYKUŁY - Wybrane problemy pedagogiki specjalnej osobowej i społecznej akceptacji ich odmiennośc
88 ARTYKUŁY - Wybrane problemy pedagogiki specjalnej ryzyka, które jest najrzadszą strategią postępo
90 ARTYKUŁY - Wybrane problemy pedagogiki specjalnej gogika specjalna” w wystarczającym stopniu
diagnozy, terapii i rehabilitacji dziecka. Pedagog specjalny powinien być spostrzegawczym obser

więcej podobnych podstron