94,95 (3)

^SKAŁA> WODA, OGIEŃ

Dobierzcie się proszę parami i stańcie w dowolnym miejscu pomieszczenia tak, aby nikt wam nie przeszkadzał. Połóżcie lewą dłoń z tyłu na plecach. Prawą wyciągniecie za chwilę do przodu. Ściśnijcie dłoń w pięść, aby pozostało to jeszcze tajemnicą co pokażecie za chwilę. Waszym celem musi być to, byście pokazali dłońmi ten samsym-boi bez wcześniejszych ustaleń: wyciągnięta dłoń z wewnętrzną powierzchniąskiero-waną do góry, albo do dołu. W zabawie tej potrzebujecie trochę szczęścia i wyczucia, na jaki symbol zdecyduje się wasz partner. Liczcie po cichu, jak często wybraliście ten sam symbol... (90 sekund)

A teraz poszukajcie sobie nowego partnera... Tym razem macie trzy symbole do wyboru: skałę, wodę i ogień. Jeśli zdecydujecie się na skałę, wtedy pokażcie pięść, jeśli wybierzecie wodę, pokażcie wyprostowaną dłoń z wewnętrzną powierzchnią skierowaną do dołu, a jeśli zdecydujecie się na ogień, wtedy pokażcie pięść z kciukiem do góry. Także tym razem nie wolno wam niczego ustalać; spróbujcie odgadnąć zamiary waszego partnera. Przed każdą rundą możecie poruszać zamknięta dłonią w obie strony, liczyć na zmianę do trzech, a potem natychmiast pokazać wybrany symbol Policzcie, jak często udało się wam pokazać to samo... (90 sekund)

Poszukajcie sobie jeszcze raz nowego partnera. Ta runda będzie bardzo tajemnicza. Ponownie pokazujecie prawą ręką symbole, ale tym razem sami decydujecie, jakimi znakami chcecie eksperymentować. Policzcie znowu, jak często uda się wam pokazać ten sam symbol. Proszę nie porozumiewajcie się ze sobą w żaden sposób... (90 sekund)

Uwagi: Jest to spokojna zabawa, która wymaga koncentracji. Każdy uczestnik musi znaleźć równowagę między własnymi zamiarami oraz przypuszczalnymi zamiarami partnera. Jednocześnie odbywa się poszukiwanie wzorów. Każdy próbuje intuicyjnie odgadnąć, co preferuje partner, jak zachowuje się po popełnieniu błędu, w jaki sposób próbuje dopasować się do kolegi / koleżanki. Zabawa ta uaktywnia wiele obszarów mózgu i prowadzi do stanu odprężonej czujności. Ponieważ tak wyraźny jest tutaj element nowości i zaskoczenia, zabawa ta zawsze sprawia mnóstwo przyjemności.

o DYRYGOWANIE

Ul razem chciałbym zaprosić was na muzyczną przerwą. Stańcie proszę tak, aby przed wami znajdowała się wolna przestrzeń. Zacznijcie od przeciągania się, unosząc ramiona wysoko nad głowę, jakbyście chcieli dotknąć sufitu. Stańcie na czubkach palców u stóp i sięgajcie wyżej niż kiedykolwiek do tej poty... Świetnie to zrobiliście.

A teraz znowu postawcie całe stopy na podłodze, wyciągnijcie ramiona w prawą i lewą stronę na wysokości barków i spróbujcie w waszej fantazji przedłużyć każde z nich o pięć centymetrów... Doskonale.

Teraz chcę wam powiedzieć, jak przebiegać będzie nasza zabawa. Za chwilę odtworzę wam utwór muzyczny, a każdy z was wyobrazi sobie, że jest dyrygentem. Wyobraźcie sobie, że przed wami siedzi cała orkiestra.

(Włączamy muzykę, najpierw przyciszoną, aby uczestnicy mogli wyraźnie usłyszeć dalsze wyjaśnienia prowadzącego. Powinien być to klasyczny utwór, który zaczyna się w wolnym, a kończy w szybszym tempie; albo też dowolny utwór instrumentalny muzyki barokowej, lub krótki utwór Mozarta. Powinien on trwać od półtorej do trzech mima.)

Wyobraźcie sobie, że muzyka ta wywołuje u dyrygenta silne uczucia. Chce on tak pokierować swoją orkiestrą, aby muzycy obudzili ten utwór do życia. Być może chcecie sobie wyobrazić, że jesteście także kompozytorem, który stworzył tę muzykę. A może chcecie w czasie dyrygowania zamknąć oczy, aby całkowicie skoncentrować się na wrażeniach słuchowych. Słuchajcie z zupełnie nową intensywnością i zacznijcie teraz poruszać ramionami i rękami, jakbyście dyrygowali orkiestrą... Świetnie. Poruszajcie łokciami. Niech muzyka przenika ptzez całe wasze ciało, poruszajcie całym calem; bądźcie dumni z tego, że skomponowaliście tak wspaniały utwór muzyczny...

A teraz, gdy muzyka dobiega już końcą otwórzcie oczy i nagrodźcie waszą wyimaginowana orkiestrę oklaskami za to, że z takim zaangażowaniem z wami współpracowała.

Uwagi: Ruchy ramion w takt muzyki uaktywniają cerebellum i cortex. Muzyka kksuje się do uczuć uczestników i wprowadza pozytywną atmosferę.