94 POŁĄCZENIA SZKŁA Z METALEM
na stopieniu szkła z krawędzią pierścienia oraz ze szkłem naniesionym na pierścień. Przykłady pierścieni przygotowanych w ten sposób podano na rys. 3-50.
Złącza elastyczne o małej średnicy mogą być wykonywane jako złącza wewnętrzne lub zewnętrzne, natomiast złącza o większych średnicach powinny być wykonywane jako złącza zewnętrzno-we-wnętrzne lub też krawędziowe.
Przykłady złącz nieelastycznych pokazano na rys. 3-5la, b, c, d. Rozróżniamy tu złącza wewnętrzne, zewnętrzne, kra -wędziowe i koncentryczne.
W przypadku złącz metal-szkło materiałem najczęściej stosowanym jest kowar lub fernico (porównaj rys. 3-52).
Złącza wykonywane z kowa-ru są odporne mechanicznie i na zmiany temperatury. Produkcja złącz tego typu, w przypadku użycia kowaru i szkła odpowiednio dopasowanego pod względem współczynnika roszerzalności (tabl. 2-5) jest bardziej prosta w porównaniu z produkcją złącz elastycznych. Złą-
a)
Szkło
Metal
Krawędziowe
Wewnętrzne Zewnętrzne
f
Metal
Ceramika
Rys. 3-51. Przykłady złącz nieelastycznych
Rys. 3-52. Krzywa naprężeń wyrażonych w mą/cm w funkcji temperatury dla: 1 —szkła borokrzemowego w złączu z kowarem; 2 — szkła ołowiowego w złączu ze stopem żelaza z 47®/o Ni i 5°/o Cr [7]
cza tego typu o dużej stosunkowo wytrzymałości mechanicznej używane są powszechnie w lampach nadawczych dużej mocy.
Uzyskanie dobrych wyników uwarunkowane jest starannością przygotowania pierścieni kowarowych przed wykonaniem złącza.
Pierścienie muszą być bardzo dokładnie oczyszczone, a następnie odtłuszczone w parach trójchloroetylenu, po czym należy je wymyć np. w acetonie. Następną operacją mającą na celu usunięcie tlenków znajdujących się na powierzchni, jak również śladów węgla jest wyżarzanie w piecu wodorowym w temperaturze ok. 850°C w ciągu 2 godz lub