?
bawi się „dziwacznie”, stereotypowo i mechanicznie, nie mówi, nie rozmawia, nie nawiązuje kontaktu z otoczeniem, manifestuje stereotypowe, dziwne zachowania, jest chłodne uczuciowo niezdolne do wzajemnych
Jeśli po pierwszym roku życia
f życia Twoje dziecko:
nie uśmiecha się do Ciebie,
nie potrafi nauczyć się wskazywania
palcem,
nie przywiązuje się do bliskich mu osób, ma ubogą mimikę, unika kontaktu bądź kontaktuje się fizycznie w sposób dziwny/nietypowy...
✓
✓
relacji emocjonalnych
✓
✓
✓
✓
✓
✓
✓
POLSKIE TOWARZYSTWO LOGOPEDYCZNE
ODDZIAt ŚLĄSKI
powtarza wypowiedzi innych (echolalie), rozwija się wolniej i gorzej, nie interesuje się otoczeniem, nie przyswaja wielu umiejętności, nie umie naśladować, nie toleruje zmian w otoczeniu, prezentuje jednostronne i nietypowe zainteresowania
nie odkładaj konsultacji u specjalisty na później • J uruchom proces diagnozy i terapii jak najwcześniej •
Dzieci z rozpoznanym zaburzeniem ze spektrum autyzmu mają szanse na uzyskanie postępów rozwojowych, mimo że odbywa się to inaczej niż u rówieśników. Konieczna jest wczesna stymulacja i terapia wielospecjalistyczna pod kierunkiem: psychiatry, psychologa, pedagoga, logopedy i fizjoterapeuty oraz aktywne wspomaganie ze strony rodziny.
Bibliografia:
MaciarzA., Biadasiewicz M., (2000). Dziecko autystyczne z zespołem Aspergera. Studium przypadku, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Młynarska M., (2008). Autyzm w ujęciu psycholingwistycznym. Terapia dyskursywna a teoria umysłu, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
Osterling J., Dawson G., (1994). Early recognition of children with autism: a study of first birthday home videotapes. „Journal of Autism and Developmental Disorders”, nr 24, s.247-257. Pisula E., (2001). Autyzm u dzieci. Diagnoza, klasyfikacja, etiologia, WSPS, Warszawa.
Randałl P., Parker J., (2001). Autyzm. Jak pomóc rodzinie, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk.
TOMOGRAFIA
KOMPUTEROWA
REZONANS
MAGNETYCZNY
UROLOGIA
REHABILITACJA
USG
1^4
HELIMED
Diagnostic Imaging