>
W Gdańsku rachowały się do dziś dwa ratusze: Ratusz Staromiejski 1 Ratusz GIGwnomicJskl. Obie budowle stanowią bardzo cenno zabytki architektury i kol* tary polskiej. Z zachowanych dokumentów wynika, że w Gdańsku były niegdyś cztery ratusze. Pierwszy, wybudowany w krzyżackim Młodym Mieście, zburzyli mieszczanie gdańscy w 1155 r. Drugi — zwany „polskim ratuszem*1' — sprzedano z przeznaczeniem na rozbiórkę w 1557 r. Trzeci — zachowany do dziś bez większych przeróbek — stoi przy ul. Korzennej. Czwarty — zrekonstruowany po niemal całkowitym zniszczeniu podczas ostatniej wojny — stoi wysoki i strzelisty jak niezniszczalny pomnik-symbol
Solskości Gdańska. Jego mary zdobią czne białe piastowskie orły. a ze szczytu spogląda na miasto polski król — Zygmunt August. Temu właśnie ratuszowi poświecony jest niniejszy numer „Małego Modelarza”.
Historia Ratusza Głównego sięga drugiej połowy XXV wieku. Wybudowano wówczas siedzibę władz miejskich, prostokątny budynek bez wieży. W ciągu wieków bryła Ratusza ulegała różnym przeobrażeniom. Dobudowano wieżę, którą w XV wieku podwyższono X zamontowano na niej. mechanizm zegarowy. Trzon wieży uformowano ostatecznie w 1Ś8S r. i w takim stanie przetrwał do dziś. W 14M r. pożar zniszczył Ratusz, zostaje on jednak natychmiast odbudowany, następny pożar W 1556 X. Wypalił niemal doszczętnie wnętrze Ratusza. W czasie odbudowy w latach 1553—1561 strzelisty gotycki hełm Dirk Daniel* zastępuje nowym, renesansowym, z pozłacanym posągiem króla Zygmunta Augusta. na szczycie.
Ratusz osiąga wysokość 82 metrów, zmienia się także wystrój Jego ścian. W miejsce okien gotyckich wstawiono okna renesansowe, a -ściana szczytowa od strony Długiego Targu otrzymała również1 renesansowy wystrój. Dobudowano nową część Ratusza, której skrzydła utworzyły dziedziniec ratuszowy. Ostatnia, ważna dla wyglądu zewnętrznego przebudowa miała miejsce w 1788 r. kiedy to Daniel Bggert, wykonał nowy, rokokowo-kłasycystyczny portal główny z przedprożem. Ratusz Główny słynął nie tylko z piękna bryły budowli i niepowtarzalnego hełmu, ale także z przepysznych wnętrz, których wystrojem kierował w Jatach 15S3—ISU Antoni vojj Obberghcn. Pod jego kierunkiem pracowali tacy mistrzowie. Jak: Izaak von den Błock i Antoni Muller — malarze, rzeźbiarz Wilhelm Barth i autor pięknej snycerki z Sali Czerwonej Szymon Herle,
Trudno opisać słowami piękno rekonstruowanych sal. a zwłaszcza Sali Czerwonej. Najlepiej zobaczyć to samemu, zwiedzając Muzeum Historii Miasta Gdańska, którego siedzibą jest Kałusz Główny.
UWAGI OG0ŁNB
Do wykonania makiety potrzebne są ostre nożyczki do wycinania elementów, kilka żyletek, najlepiej ukośnie ziuma-nych, którymi będziemy wycinali elementy oraz.-nacinali kra wędzie'załamań. ?,luslmy również zaopatrzyć się w Mika kawałków tektury o grubości 0,8-1,5 mm. arkusz tektury’ grubszej <ok. 2 do nuh) formatu Aż; .(strona „Małego Modelarzu"), pincetę do przytrzymywania małych elementów podczas klejenia oraz szpilki krawieckie lub kawałki drutu stalowego o średnicy 0,6 men. Ważną sprawą jest dobranie odpowiedniego kleju. Najlepszy do klejenia naszej makiety będzie kioj „nerrool", który sprzedawany Jest w tubach.
Makieta Jest trudna do wykonania. Trud jednak opłaca się, gdyż dokładnie 1 czysto flkiojona wygląda bardzo efektownie.
Wykonanie modelu Ratusza ułatwią szczegółowo rysunki poglądowe i schematy montażu. Na rysunkach zakropkowano części naklejane na tekturę. Dokładne wzorce elementów z drutu i rozmieszczenie na nich części popierowych pokazano na arkuszu 5.
Gotową makietę można pomalować tylko matowym lakierem bezbarwnym. Nie może to być lakier nitro, gdyż rozpuszcza on farbę drukarską. Doskonale nadaje się matowy lakier bezbarwny „Hurabrol”,
Makietę opracowano w po działce X:200.
ZALECENIA OG0LNE
2. Przed przystąpieniem do budowy makiety należy dokładnie 1 uważnie przeczytać opis wykonania.
Ł Wszystkie części wycinać środkiem Unii obrysu.
3. linio zagięć nacinać delikatnie ,1 2 wyczuciem. Linia zagięć narysowane linią ciągłą nacinamy po stronic zadrukowanej, natomiast oznaczone linią przerywaną — po stronie nie zadrukowanej.
4. Kleić bardzo starannie, zwracając
uwagę na to, aby kłej pokrył dokładnie tylko sklejki 1 nie poplamił części klejonej. Lepiej używać mniejszych ilości kleju, nie nakładając go na sklejki za dużo. Przed posmarowaniem spoiny klejem dane elementy należy przedtem przymierzyć, dopasować 1 sprawdzić, czy pasują do aleble. 'vV"'
5. Części zostały ponumerowane w ten sposób, że najlepiej 1 najłatwiej sklejać Je ze sobą według wzrastających numerów.
C. Uwaga! Części oznaczone liczbami umieszczonymi -w ramkach <np. 1A) przed wycięciem nakleić na tekturę.
2