badanie0

Wejściowa przewodność lampy przy bardzo wielkich częstotliwościach

W obecnych czasach w technice pomiarowej bardzo wielkich częstotliwości wielką uwagę zwraca się na pomiary przewodności wejściowej lamp elektronowych. Znaczenie przykładane do przewodności wejściowej tłumaczy się tym, że przewodność ta określa w znacznym stopniu przydatność lampy do pracy w zakresie

Rys. 12-7. Układ zastępczy oporności wejściowej lampy oraz odbiorczego obwodu rezonansowego

częstotliwości bardzo wielkich, wpływając na właściwości wzmacniające lampy i ograniczając zastosowanie jej pod względem zakresu częstotliwości zarówno jako wzmacniacza, jak i generatora. Oporność wejściowa lampy zwykłej konstrukcji przy pracy w zakresie częstotliwości bardzo wielkich spada do bardzo małych wartości, wskutek czego w lampach generacyjnych zmniejsza się współczynnik sprawności, a we wzmacniających — współczynnik wzmocnienia.

Przewodność wejściowa lampy, wyrażona wzorem (12.6), jest w zakresie b. w. cz. przewodnością wyobrażoną dwoma równolegle włączonymi opornościami — czynną R_wej i bierną j a) C_u._ej. W obwód wejściowy lampy pracującej w zakresie b. w. cz. włączany jest zazwyczaj obwód rezonansowy, nastrojony na częstotliwości sygnału przychodzącego. Oporność wejściowa lampy włączona jest równolegle do obwodu, jak to pokazane zostało na rys. 12-7.

Na wielkość wejściowej oporności lampy przy częstotliwościach bardzo wielkich składa się cały szereg czynników, takich jak czas przelotu elektronów między elektrodami, indukcyjność doprowadzeń itd. Całkowita analiza matematyczna wpływu wszystkich tych czynników jest bardzo skomplikowana; jeżeli zaś dla uproszczenia przyjąć tylko dwa podstawowe czynniki: wpływ czasu przelotu

170