potrzeb poczucia własnej wartości, uznania i bycia docenionym, wykazania własnej odwagi, zręczności i siły,
bardzo znaczny wpływ przyjętej taktyki i strategii na wynik meczu uczy szybkiej oceny sytuacjii i podejmowania trafnych decyzji, logicznego myślenia, komunikacji w zespole oraz ścisłego i dokładnego wypełniania określonych w nim ról;
☆ baseball jako nowość, sport uprzednio nieznany i odmienny od do tej pory uprawianych pod wieloma względami poprzez zaspokojenie naturalnych instynktów poznawczych dziecka stwarza większą motywację do aktywności sportowej;
& ponieważ osiągnięcie specjalnej sprawności fizycznej niezbędnej w baseballu (pałkowanie, posługiwanie się rękawicą itp.) wymaga pewnego wkładu pracy, wyrównany więc na początku poziom tej sprawności w grupie rozoczy-nającej szkolenie pozwala na przełamanie barier nieśmiałości i lęku przed ośmieszeniem u dzieci mniej sprawnych, co nieraz pozwala im na osiąganie pewnych sukcesów sportowych właśnie w baseballu ale i nie tylko;
•Cf dzięki różnorodności sytuacji mogących zaistnieć na boisku baseball jest interesującą dyscypliną sportową,
0 dużych walorach widowiskowych, emocjonującą nie tylko zawodników, ale również i kibiców.
Proponując nauczycielom KF próbę wykorzystania baseballu w praktyce dydaktycznej na lekcjach KF i pozalekcyjnych sportowych zajęciach liczymy, że zawarte dalej informacje okażą się do tego celu przydatne, a podjęty początkowo wysiłek szybko przyniesie im dużo satysfakcji
1 zadowolenia.
Z racji planowanej objętości tego arykułu wiele kwesti będzie musiało być niedopowiedzianych, ale nauczyciele KF chcący wykroczyć w ramach zajęć poza prostą zabawę i zajęć się baseballem poważniej mogą nawiązać kontakt z Polskim Związkiem Baseballu i Softballu ul. Sygnały 62, 44-251 Rybnik, tel. (0-36) 214-33.
Na boisku przypominającym ćwiartkę koła o promieniu 60 metrów (w przypadku boiska dla dzieci) grają dwie drużyny po dziewięciu zawodników każda. Mecz młodzików ma sześć części zwanych zmianami i nie jest ograniczony czasem. W każdej zmianie drużyny na przemian są w formacji ataku i obrony. Punkty zdobywać można jedynie grając w ataku.
Dziewięciu zawodników obrony zajmuje pozycje na boisku. Mecz rozpoczyna miotacz — zawodnik obrony, narzucając piłkę do łapacza, swojego partnera z obrony.
W bezpośrednim sąsiedztwie łapacza zajmuje pozycję pałkarz — zawodnik drużyny atakującej. Jego zadaniem jest odbić narzucaną przez miotacza piłkę, co daje mu prawo do podjęcia próby obiegnięcia wewnętrznego pola gry. Pole to ma kształt kwadratu, jego narożniki oznaczone są specjalnymi poduszkami (najczęściej wykonanymi z gąbki) i posiadają swoje nazwy: meta pierwsza, meta druga i meta trzecia, główny narożnik boiska w zabiegu linii bocznych nazywa się: meta domowa i tu właśnie kończy bieg atakujący zawodnik. Za wykonanie przez niego pełnego obiegu jego drużyna otrzyma punkt.
W osiągnięciu tego celu napastnikom przeszkadzają zawodnicy obrony, którzy dużą do wyeliminowania z gry — wyautowania atakujących zawodników.
Autować można na cztery podstawowe sposoby:
„AUT NA STRAJKI”
Wyeliminowanie z gry pałkarza po trzeciej nieudanej próbie odbicia przez niego dobrze narzuconej piłki.