Bez nazwy

Zuzu nic chciała ze mną rozmawiać, ani mnie nic zależało na tym. Chyba oboje posądzaliśmy się o to, że drugie dało impuls do „skoku w bok". Ale raczej nic była rozczarowana tym anonimowym partnerem i powstałą sytuacją. Następnego wieczoru ujrzałem ją, jak z kocem pod pachą i maseczką w ręku schodziła na plażę razem z dziewczyną, ź którą spaata w’ jednym domku. Oczywiście ominąłem jej koc i zakosztowałem pieszczot z jej towarzyszką. Potem brykałem z jeszcze inną.... (c.d. za miesiąc!)

*

ME FACHOWCY

—    Napraw kran, cieknie! — prosi żona męża.

—    A czy ja hydraulik?

—    Napraw światło, żarówka dobra, a nic świeci!

—    A czy ja elektryk?

—    Krzesło się rozpada...

—    A czy ja stolarz?

Wreszcie mąż wyjechał na kilka dni w delegację. Po powrocie zauważa, że z kranu nic cieknie, światło działa, krzesło naprawione.

—    Kto to wszystko zrobił? — pyta żonę

—    Sąsiad!

—    A co za to chciał?

—    W zamian miałam mu zaśpiewać, albo się z nim przespać...

—    I co? Zaśpiewałaś?

—    A czy ja śpiewaczka?

SŁUCHA RADIA

Wrócił mąż z delegacji i zastał przyjaciela z żoną w łóżku. Pyta oburzony:

—    Co ty robisz w łóżku mojej żony?

—    Jak to co robię? Słucham radia!

—    Słuchasz radia? A dlaczego ja nic nic słyszę?

—    Bo tv nie jesteś podłączony!

Bertram Lonner

LiCz^Cti •

Pokój był długi i zimny. Na jego końcu stało białe, żelazne łóżko, a nad nim świeciła naga żarówka. Jej nikłe światło padało na twarz starego mężczyzny. Spał.

Odwiedzający, który wszedł właśnie do pokoju szpitalnego, zbliżał się z wolna do łóżka. Ubrany był w garnitur w kratę, obszyty aksamitką. W źle oświetlonym pokoju nie było widać, że ma rewolwer pod marynarką.

—    Leone, hej, Leone — powiedział głosem, nie wskazującym na przyjacielskie odwiedziny.

Stary człowiek obudził się i otworzył oczy.

—    Długo trwało, zanim się pojawiłeś, Rojack — powiedział.

—    Nienawidzę szpitali — odparł przybyły i włożył w usta pojemniczek z płynem mentolowym. — Powinieneś być zadowolony, że w ogóle przyszedłem, ponieważ jestem bardzo zajęty.

—    Słyszałem o tym — zamruczał stary. — Słyszałem, że chcesz strącić z tronu Brandiniego i sam zająć jego miejsce w podziemnym światku.

—    Zgadza się. Brandini ma za słabe nerwy i jeżeli ja go nie strącę, zrobi to ktoś inny. Wracajmy jednak do ciebie, Leone; czego chcesz ode mnie?

—    Mam ci coś do zaproponowania. Co myślisz o stu tysiącach dolarów?

Rojack odetchnął głęboko.