Bez nazwy�

.Ipist jednak mniejsze od y_d, ponieważ energia kinetyczna bijaka nie wywołuje dalszego odkształcania belki po utracie kontaktu belki z bijakiem. Belka zaczyna wy-f onywać drgania swobodne o częstotliwości

LJ

(17.22)

/. =0,161?A £'

L'\P

gdzie b -szerokość prostokątnego przekroju belki.

W rzeczywistości uderzenie, niezgodnie z założeniami teorii Coxa, wywołuje l^wnież drgania o wyższej częstotliwości - im wyższa częstotliwość, tym mniejsza . Wipłituda drgań. Drugą częstotliwość drgań swobodnych opisuje wzór:

(17.23)

r Amplituda powyższych drgań będzie malała ze względu na rozpraszanie energii u samym materiale belki, tarcie w zamocowaniu oraz opór powietrza. Zanik drgań spisujemy logarytmicznym dekrementem tłumienia

(17.24)

1

ŁPo pewnym czasie opadający bijak powtórnie uderza w belkę. Zjawisko będzie powtarzać do momentu, gdy amplituda końca belki zmaleje do tego stopnia, że -belka nie będzie się już przeginać w górę, a więc bijak przestanie się odrywać od tęlki. Nastąpi wówczas faza drgań belki z masą bijaka na końcu. Po pewnym cza-drgania te zanikną i ugięcie ustali się na poziomie y,

il i

LITERATURA

1.    Błażewski S., Mikoszewski J.: Pomiary twardości metali, WNT, W-wa 1981.

2.    Boruszak A.,    Sygulski R.,    Wrześniowski K.: Wytrzymałość    materiałów.

Doświadczalne metody badań, PWN, Warszawa 1984.

3.    Branowski B.: Elementy sprężyste, PWN, Warszawa 1994.

4.    Butnicki S.: Spawalność i kruchość stali, WNT, Warszawa 1991.

5.    Dobrzański L. A., Nowosielski R.: Badania własności fizycznych, WNT, Warszawa 1987.

6.    Doroszkiewicz R. S.: Ełastooptyka, PWN, Warszawa-Poznań 1975.

7.    Drewnowski    S.: Formy złomów i zniszczeń elementów    konstrukcji

metalowych, Arkady, Warszawa 1969.

8.    Dyląg Z., Jakubowicz A.,    Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów, WNT,

Warszawa 1996.

9.    Hossdorf H.: Statyka modelowa, Arkady, Warszawa 1975.

10.    Joniak S. (red.): Ćwiczenia laboratoryjne z wytrzymałości materiałów, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej 1986.

11. Kapkowski J., Słowikowska I., Stupnicki J.: Badanie naprężeń metodą elastooptycznej warstwy powierzchniowej, PWN, Warszawa 1987.

12.    Katarzyński    S., Kocańda    S., Zakrzewski M.: Badanie    własności

mechanicznych metali, WNT, Warszawa 1967.

13.    Kleiber M. (red.): Komputerowe metody mechaniki ciał stałych. Mechanika Techniczna, t. 11, PWN, Warszawa 1995.

14.    Kleiber M.: Wprowadzenie do metody elementów skończonych, PWN, Warszwa-Poznań 1989.

15.    Kocańda S.: Zmęczeniowe zniszczenie metali, WNT, Warszawa 1978.

16.    Kocańda S., Szala J.: Podstawy obliczeń zmęczeniowych, PWN, Warszawa 1997.

17.    Łodygowski T., Kąkol W.: Metoda elementów skończonych w wybranych zagadnienia mechaniki. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej 1994.

18.    Magnucki K.: Wytrzymałość i optymalizacja zbiorników cienkościennych, PWN, Warszawa 1998.

19.    Magnucki K., Szyc W.: Wytrzymałość materiałów w zadaniach. Pręty, płyty i powłoki obrotowe, PWN, Warszawa-Poznań 2000.

20.    Neimitz A.: Mechanika pękania, PWN, Warszawa 1998.

21.    Novożilov V. V.: Teorija tonkich oboloćek, Leningrad 1962.

22.    Obraz J.: Ultradźwięki w technice pomiarowej, WNT, Warszwa 1983.

i