tnącymi i momentami gnącymi. Elementy kadłubów omawianych statków (położone w małych odległościach od osi obojętnej dla zginania, mające niewielki udział w przenoszeniu naprężeń gnących -dolne pokłady, o ile są na statku, oraz burty) konstruowane są z poprzecznym układem wiązań, wystarczającym do przeniesienia lokalnych obciążeń. Natomiast dno i pokład górny, czyli elementy kadłuba leżące najdalej od tej osi i biorące największy udział w przenoszeniu naprężeń towarzyszących zginaniu kadłuba, mają korzystny dla tego rodzaju obciążeń wzdłużny układ wiązań. Mieszany układ wiązań umożliwia konstruowanie kadłubów wymienionych wyżej typów statków o mniejszej masie niż porównywalne kadłuby ze wzdłużnym i poprzecznym układem wiązań, przy takiej samej ich wytrzymałości ogólnej.
Rys. 69. Widok perspektywiczny wnętrza kadłuba dwupokładowego towarowe uniwersalnego zbudowanego z mieszanym układem wiązań [1]; 1) denne wrę wzdłużne, 2) dennik ramowy, 3) wręg, 4) wręg ramowy, 5) pokładnik dolneg pokładu, 6) pokładniki wzdłużne górnego pokładu, 7) pokładnik ramowy, 8) kona pokładnik luku, 9) wzdłużnik pokładowy
Widoki perspektywiczne wnętrz statków, których kadłuby zbudowane są w mieszanym układzie wiązań, pokazano na rysunku 69 (dwu-I wkładowy towarowiec) i 70 (masowiec samotrymowny).
}{i'v, 70. Widok perspektywiczny wnętrza kadłuba masowca samotrymownego, budowanego z mieszanym układem wiązań; 1) denne wręgi wzdłużne, 2) dennik lontowy, 3) burtowe wręgi wzdłużne w zbiorniku obłowym, 4) wręg ramowy w zbiór-tuku obłowym, 5) wręgi, 6) wręgi burtowe wzdłużne w zbiorniku szczytowym, 7) wręg i omowy w zbiorniku szczytowym, 8) pokładniki wzdłużne, 9) pokładnik ramowy
Momenty gnące działające na kadłub statku powodują po-wilawanie w jego elementach: dnie, burtach i pokładach naprężeń od C iskania lub rozciągania, w zależności od kierunku działania mo-ituMilów i usytuowania rozpatrywanego elementu względem osi obojętnej dla zginania statku, przechodzącej przez środek powierzchni
99