Mieszany układ wiązań kadłuba w rejonie obła wymaga należytego sposobu wzajemnego połączenia poprzecznych głównych wiązań burt (wręgów) ze wzdłużnymi usztywnieniami dna. W dnie, pomiędzy dennikami ramowymi podpierającymi wręgi ramowe burt, nie ma usztywnień poprzecznych. Dlatego, dla właściwego utwierdzenia wręgów burtowych w rejonie obła, co odstęp wręgowy, pod krawężnicą montowane są płyty wspornikowe. Ich środniki dochodzą do najbliższych wręgów wzdłużnych dna zewnętrznego i wewnętrznego, a swobodne krawędzie są wzmacniane zagięciem lub przyspawanym mocnikiem. Taka płyta wspornikowa pod zwykłym wręgiem burtowym prezentowana jest na rysunku 85.
Rys. 85. Podparcie wręgu burtowego pomiędzy> wręgami ramowymi na statku z mieszanym układem wiązań kadłuba
Na masowcach samotrymownych z mieszanym układem wiązań kadłuba, przystosowanych do przewozu rudy, w obrębie zbiorników obłowych na każdym wręgu budowlanym montuje się wycinki denników z dużymi otworami wzmocnionymi obramowaniami. Denne wręgi wzdłużne przepuszczane są przez denniki wycięciami, środniki tych wręgów spawa się do dennika, a ich mocniki wiąże z dennikiem za pomocą węzłówek (rys. 86a). Dodatkowo dennik bywa wzmocniony promieniowo rozłożonymi usztywnieniami. Pokazano to na rysunku Bób.
Rys. 86. Podparcie wręgu burtowego w zbiorniku obłowym na masowcu samotry-mownym z mieszanym układem wiązań kadłuba - przekrój poza wręgiem ramowym: a) wycinek dennika z otworem ulżeniowym obramowanym płaskownikiem; b) wycinek dennika wzmocniony promieniowymi usztywnieniami
Rys. 87. Podparcie konstrukcji podwójnej burty na kontenerowcu komorowym z mieszanym układem wiązań kadłuba —przekrójpoza wręgiem ramowym
119