CCF20080704021 (2)

62

Unaczynienie i unerwienie:

Mosznę unaczyniąją: gałęzie mosznowe tylne {rami sci'otales posteiiores) od tętnicy sromowej wewnętrznej oraz gałęzie mosznowe przednie od tętnic sromowych zewnętrznych. Krew żylna analogicznymi żyłami uchodzi do żył sromowych wewnętrznych i żył odpiszczelowych. Unerwienie skórne pochodzi od gałęzi płciowej nerwu płcio-wn-udowego i gałęzi mosznowych nerwu sromowego. Włókna autonomiczne pochodzą ze splotu podbrzusznego dolnego.

Zawartość:

Worek mosznowy jest podzielony na dwie odrębne części zawierające:

•    jądra;

•    najądrza;

•    części mosznowe nasieniowodów.

GRUCZOŁ KROKOWY - STERCZ

(Prostata)

Pochodzenie rozwojowe:

Gruczoł krokowy rozw^a się z endodermalnego nabłonka wyścielającego cewkę moczowy męską. Pod koniec 3. miesiąca nabłonek części sterczowej cewki zaczyna się namnażać i powstaje szereg uwypukleń wnikających do otaczającej mezenchymy. Z owych uwypukleń powstaje stercz.

Położenie:

Leży na przeponie moczowo-płciowej, poniżej dna pęcherza moczowego, do przodu od odbytnicy, do tyłu od spojenia łonowego. Powierzchnie boczne sąsiadują z mięśniami dźwigaczami odbytu. Jest przebity przez przewody wytryskowa (na granicy podstawy i powierzchni tylnej) oraz cewkę moczową (wchodzi w środek podstawy stercza i wychodzi przez szczyt). Stercz jest ułożony podstawą ku górze, szczyt jest skierowany do przepony moczowo-płciowej. Jest on objęty wraz z dolną częścią pęcherza przez blaszkę trzewmą powięzi miednicy, tzw. fascia prostatovesicalis, która wytwarza torebkę gruczołu.

Ku tyłowi od stercza znąjduje się powięziowa przegroda odbytniczo-pęcherzowa {septurn rectovesicalc). Poprzez tę powięź stercz sąsiaduje z bańką odbytnicy. Silne pasma powięziowe łączą stercz ze spojeniem łonowym: są to tzw. więzadła łonowo--sterczowe (ligamenta puboprostatica). Od spojenia łonowego stercz oddziela wąska przestrzeń załonowa (spatium retropubicum), zawierająca fragment splotu żyl-nego sterczow^rego i więzadła łonowo-sterczowe.

Budowa:

Narząd składa się z 30-50 pojedynczych gruczołów cewkowo-pęcherzykowych, których ujścia (orificia ductuum prostaticomm) znąjdują się w części sterczowej cewki moczowej, do boku od wzgórka nasiennego. W budowie zewnętrznej można wyodrębnić powierzchnie: przednią, tylną i dwie boczne; podstawę oraz szczyt. Gruczoł jest otoczony torebką i ma budowę płatową. Składa się z dwóch płatów bocznych (lobas dexler et sinister) i tzw. cieśni ('isthmus prostatae). Cieśń leży pomiędzy