CCF20080704027 (2)

68

kresy białej powyżej spojenia łonowego, jako pasma powięzi powierzchownej brzucha, przechodząc na prącie w postaci dwóch odnóg, kończących się w powięzi głębokiej prącia.

Oba więzadła dochodzą do miejsca przejścia części ustalonej w część ruchomą. Część ruchoma prącia (pars mobilis) zwisa pod spojeniem łonowym do przodu od moszny, stanowiąc tzw. część wiszącą (pars pendula). Część ruchoma prącia nosi także nazwę trzonu prącia (corpus penis) i zawiera cewkę moczową. Trzon posiada powierzchnię grzbietową (dorsum penis) oraz dolną powierzchnię cewkową (facies urethralis) i jest zakończony żołędzią (glans penis), utworzoną przez zgrubienie i rozszerzenie ciała gąbczastego. Żołądź jest pokryta podwójnym fałdem skóry, zwanym napletkiem (preputium). W linii pośrodkowej do powierzchni dolnej żołędzi przyczepia się wędzidełko napletka (frenulum prepiitii), które drugim swoim końcem przyczepia się do blaszki wewnętrznej napletka. W żołędzi możemy wyróżnić: szczyt otaczający ujście zewnętrzne cewki moczowej (ostium urethrae eatemurn), podstawę zwaną koroną (corona glandis) i szyjkę (collum glandis).

Corona glandis

Ciała jamiste i ciało gąbczaste są objęte układem koncentrycznie ułożonych osłonek:

•    Skóra - na stronie cewkowej widoczny jest tzw. szew prącia (rap)ie penis).

•    Osłonka mięśniowa (tunica muscularis).

•    Powięź powierzchowna prącia (fascia penis superficialis) - łączy się z powię-zią podskórną okolic sąsiednich (w warstwie tej przebiegają powierzchowne naczynia i gałązki nerwów).

•    Powięź głęboka prącia (fascia penis profunda) obejmuje ciała jamiste i ciało gąbczaste wraz z ich osłonką białawą - ku tyłowi przedłuża się w powięź powierzchowną krocza.