budynków zakładu gwarantuje długotrwałą ochronę obiektu. Do najważniejszych zaleceń zalicza się: - trawniki regularnie kosić nisko, - niszczyć chwasty; - przy ścianach budynków stworzyć 1 m opaskę ze żwiru, bez roślinności (miejsce do inspekcji i do ustawienia monitorów; gorsze warunki dla owadów i gryzoni): - nie gromadzić na terenie zakładu śmieci, pustych pojemników, starych maszyn, materiałów budowlanych (są atrakcyjne dla owadów, gryzoni i innych dzikich zwierząt); - właściwie odprowadzać wodę opadową z budynków i ich okolic (woda stojąca przez dłuższy czas w kałużach wabi owady, gryzonie i ptaki). Bardzo ważne są zabiegi sanitarne wewnątrz budynków wynikające z opracowanych procedur dokładnego sprzątania i mycia, mających na celu usunięcie ewentualnych źródeł pokarmu. Zalegające resztki produkcyjne w drobnych zakątkach, szczelinach i przestrzeniach urządzeń produkcyjnych są odpowiedzialne za reinfestacje. Miejsca te trzeba regularnie sprawdzać, maszyny nawet demontować, aby z nich usunąć resztki produktów i szkodniki. Szczególnie ważne jest zadbanie o higienę powierzchni górnych pomieszczenia (linie elektryczne, mry, przewody, ściany, lampy, podwieszane sufity), aby nie zawierały resztek poprodukcyjnych (pyłów, osadów), w których mogą rozwijać się szkodniki. We wszystkich pomieszczeniach należy zachować przejścia szerokości 45-60 cm między ścianą a ustawionymi przedmiotami oraz pomiędzy rzędami palet. Ta przestrzeń umożliwi inspekcję produktów i budynku. Ułatwione będzie usunięcie rozsypanego produktu, zreperowanie uszkodzonej ściany, naprawa urządzeń, zainstalowanie detektorów lub przeprowadzenie zabiegu chemicznego. Pas przejścia powinien być pomalowany na biało i dobrze oświetlony. W wielu zakładach przemysłu spożywczego można rozwiązać problem szkodników metodami niechemicznymi, w innych obiektach metody niechemiczne mogą być ważnym uzupełnieniem metod chemicznych.
ZWALCZANIE SZKODNIKÓW
Zwalczanie gryzoni polega na utworzeniu tradycyjnego systemu trzech barier (pierścieni). Barierę I tworzą trwałe karmniki deratyzacyjne z trutką. Karmniki są przytwierdzone do podłoża, ogrodzenia lub do płyty chodnikowej (40 cm x 40 cm x 2,5 cm). Bariera II otacza wszystkie budynki zakładu. Mogą ją tworzyć karmniki deratyzacyjne z trutką lub chwytacze (łapki) na gryzonie. Barierę III tworzą wielołowne pułapki na myszy rozmieszczone wzdłuż ścian, np. co 8 m i dodatkowo przy otworach drzwiowych oraz tam, gdzie stwierdzono uszkodzenia w konstrukcji budynku. Odległości między pułapkami muszą być mniejsze, jeśli zależy nam na wysokiej jakości środowiska produkcyjnego, albo, gdy zakład jest pod ciągłą i silną presją mysz. Karmniki deratyzacyjne i pułapki na gryzonie należy utrzymywać w