CCF20091108013

SKUiec/.nosc ruKium uniKownnyon może nurze zaiezec ou poziomu ogomc| edukacji społeczeństwa. Z powodu analfabetyzmu 33% amerykańskiego społeczeń stwa nie jest w stanic pojąć reklam dostosowanych do poziomu dziecka 13-14-letniego. „Jeśli ludzie nic mogą przeczytać i przetworzyć informacji, nic będą też mogli właściwie zareagować na komunikaty marketingowe” (Harrison -Walker, 1995, s. 54).

Reklama komputerowa

Pojawienie się intemetu stworzyło dodatkowy kanał rozpowszechniania informacji. Obecnie nie jest on jeszcze intensywnie wykorzystywany, ale jego możliwości gwałtownie rosną. W roku 1995 firmy amerykańskie przeznaczały 37 min USD na reklamowanie się na stronach intemetu. (Chociaż ta kwota może wywoływać spore wrażenie, stanowi jedynie niewielką część 560 mld, którą firmy przeznaczyły na reklamy w środkach masowego przekazu.) Począwszy od maja 1995 r. do kwietnia 1996 r. ponad 500 dużych korporacji otworzyło w internecie swe witryny, które służą do sprzedaży produktów.

Reklama na stronach intemetu jest kosztowniejsza niż tradycyjne reklamy. Na przykład 30-sekundowa reklama w sieci telewizyjnej, pokazana po wiadomościach, może kosztować 65 tys. USD i dotrze do ponad 12 min potencjalnych klientów; koszt dotarcia do tysiąca klientów wynosi 5,42 USD. Szacuje się, że miesięczny okres prezentacji reklamy w internecie - przy obecnych cenach - wynosi 75 USD na każdy tysiąc potencjalnych klientów. Twórcy reklam wierzą, że w miarę zapełniania stron intemetu przez coraz większą liczbę firm, te koszty gwałtownie obniżą się. Uważają również, że ten rodzaj komunikatów reklamowych będzie skuteczniejszy, ponieważ dotrą one do ludzi zainteresowanych danym produktem. Reklamy, na przykład komputerów czy piwa, pokazywane w telewizji, są odbierane przez wielu ludzi, którzy nie interesują się nimi, a już na pewno nie konkretnymi markami piwa.

Jest jeszcze zbyt wcześnie, aby oceniać skuteczność reklam prezentowanych w internecie. Chociaż można policzyć, ile razy dana strona była odwiedzana przez użytkowników komputerów, to na razie nie wiadomo, jacy ludzie ją oglądali (nie jest znany ich wiek, poziom wykształcenia czy dochodu), ani też, jak długo to robili. Z czasem badania kwestionariuszowe, przeprowadzane na systematycznych użytkownikach intemetu, dostarczą producentom niezbędnych danych demograficznych. Od momentu pojawienia się telewizji, The World Wide Web stanowi dla twórców reklam nowe i najbardziej interesujące medium.

Klient

Na konsumentów oddziałują także inne czynniki, nie tylko reklamy. Na zachowanie klienta może wpłynąć atmosfera sklepu, jego czystość, łatwość zaparkowania samochodu czy sposób rozmieszczenia sklepowych regałów. Na

Zostawiam napiwek!

Psychologowie, którzy badają zachowania konsumentów, starają się zgromadzić jak największą wiedzę o ludzkim zachowaniu i jego motywach. Gdzie robimy zakupy? Co kupujemy? Dlaczego to kupujemy? Jakie reklamy lubimy? Które reklamy odstręczają nas od zakupu? Niewiele spraw uchodzi uwadze psychologów; badają nawet pozostawianie napiwków w restauracjach. Dla ludzi, którzy podają posiłki i sprzątają stoły w restauracjach, napiwki mogą stanowić znaczną część dochodów I dlatego dla nich decyzja o wielkości pozostawionego napiwku jest ogromnio ważna.

Czy masz skłonność do dawania wysokich napiwków? Czy też zostawiasz raczej symboliczne napiwki i pospiesznie opuszczasz restaurację, zanim obsługa dostrzeże napiwek? W badaniach rozpoznano kilka czynników, któro wpływają na wielkość napiwku. I tak zależy on od:

•    Wielkości rachunku. Wielkość rachunku jest najlepszym pojedynczym predyktorem wielkości napiwku. Im większy rachunek, tym większy napiwek.

•    Życzliwości obsługi. Nowy pracownik szybko powinien się tego nauczyć. Im życzliwiej traktuje klienta, tym większy napiwek od niego otrzyma. Kelnerki i kelnerzy, którzy uśmiechają się i przedstawiają imieniem i nazwiskiem, na ogół uzyskują większe napiwki niż ci, którzy tego nie robią.

•    Wyglądu fizycznego kelnera/kelnerki. Podobnie jak i w innych dziedzinach, ludzie bardziej atrakcyjni fizycznie działają skuteczniej niż mniej atrakcyjni. W tym przypadku otrzymują wyższe napiwki, chociaż ich wielkość nie różni się znacznie od napiwków osób mniej atrakcyjnych.

•    Płci klienta. To nie jest dowcip; wielkość napiwku może zależeć od płci. Z badań wynika, że mężczyźni dają większe napiwki niż kobiety.

•    Wielkości grupy, która przyszła do restauracji. Czy większy napiwek zostawiamy wtedy, gdy jemy samotnie, czy też wtedy , gdy spożywamy posiłek z innymi ludźmi? Wyniki badań nie są w tej kwestii całkowicie jasne. W niektórych badaniach okazywało się, że im większa grupa spożywa razem posiłek, tym mniejszy jest indywidualny napiwek, chociaż nie wszystkie badania to potwierdziły.

•    Częstości odwiedzania danej restauracji. Osoby jadające w danej restauracji regularnie dają przeważnie większe napiwki niż klienci, którzy pojawili się tu po raz pierwszy lub jadają w restauracji tylko okazjonalnie. Jak widać, dajemy inne napiwki wtedy, gdy stale odwiedzamy daną restaurację.